Ocena:
Książka zawiera mieszankę osobistych spostrzeżeń, duchowych refleksji i analogii, koncentrując się na podróży autora przez duchowość, szczególnie pod wpływem taoizmu. Chociaż zawiera elementy rozrywkowe, niektórzy czytelnicy uważają, że brakuje jej spójnej struktury i głębi w łączeniu jej pomysłów z doktryną chrześcijańską.
Zalety:⬤ Lekka, ale wnikliwa i prowokująca do myślenia lektura.
⬤ Zabawny i barwny styl pisania.
⬤ Oferuje zróżnicowane spojrzenie na duchowość, przeplatając taoizm i chrześcijańskie koncepcje.
⬤ Krótkie zaangażowanie w osobiste doświadczenia sprawia, że niektórzy czytelnicy mogą się z nią utożsamić.
⬤ Brak głębi w omawianiu życia osobistego autora.
⬤ Niektóre pomysły mogą być mylące lub chaotyczne, przypominając raczej przypadkowe myśli niż spójną narrację.
⬤ Potencjalne nieścisłości teologiczne, zwłaszcza w sposobie, w jaki taoizm jest utożsamiany z koncepcjami chrześcijańskimi.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że książka byłaby lepsza jako codzienne nabożeństwo lub bardziej ustrukturyzowany format.
(na podstawie 3 opinii czytelników)
The Tao of Prayer: Looking East to See the Rest
Jeśli duchowość jest tym, kim jesteśmy wewnątrz, to religia jest sposobem, w jaki ją wyrażamy i rozwijamy. Tutaj wspólnie przyglądamy się różnym historiom o tym, gdzie zaczęły się nasze różne ścieżki, dokąd one prowadzą i w jaki sposób nimi podążamy.
Usłyszymy od mędrców starożytnego Egiptu, Indii, Chin i nie tylko, i wejdziemy w historie z ich życia i życia innych, zarówno dawnych, jak i niedawnych. René Descartes zakończył kiedyś napisany przez siebie list, przepraszając za to, że napisał tak długi list. Powiedział, że nie miał czasu na napisanie krótszego.
Na moim monitorze do pisania znajduje się stara karteczka z wróżbą, która mówi: „Wszystko powinno być tak proste, jak to tylko możliwe... ale nie prostsze”.
Przez cały czas spędzony na czytaniu, aby napisać tę książkę, więcej czasu poświęcono na to, aby była ona tak krótka i prosta, jak to tylko możliwe. Moi wcześniejsi czytelnicy wydają się zgadzać, że udało mi się to zrobić, z wystarczającą ilością warstw znaczeniowych, aby zachęcić do powtórnej lektury.
Jak powiedział jeden z nich: „Lekka lektura, ale w pełni naładowana! „Mam nadzieję, że ty też tak pomyślisz!
