Ocena:

Książka „The Dancing Girls of Lahore” bada życie tańczących dziewcząt i ich rodzin w dzielnicy czerwonych latarni w Lahore w Pakistanie, ujawniając surowe realia ubóstwa, wyzysku i dynamiki płci w społeczeństwie. Choć oferuje ona otwierającą oczy perspektywę, czytelnicy wyrazili mieszane uczucia co do stylu narracji i zaangażowania w bohaterów.
Zalety:Książka przedstawia szczery i bezpośredni portret życia kobiet zajmujących się prostytucją w Pakistanie, z emocjonalną wagą i wglądem w ich zmagania. Czytelnicy uznali ją za wciągającą i edukacyjną, doceniając głębię doświadczeń bohaterów i kontekst kulturowy. Pozytywnie oceniono również szczerość i zaangażowanie autora w zrozumienie życia tych kobiet.
Wady:Krytycy zauważyli, że tekst może być powtarzalny i chaotyczny, co utrudnia niektórym czytelnikom utrzymanie zaangażowania. Niektórzy uważali, że autorka nie interweniowała wystarczająco ani nie pomagała kobietom, z którymi mieszkała, co wpłynęło na ich postrzeganie jej postaci. Co więcej, kilku czytelników wspomniało, że książce czasami brakowało spójnej fabuły i była bardziej dokumentalna niż narracyjna, co prowadziło do poczucia oderwania od tematów.
(na podstawie 65 opinii czytelników)
The Dancing Girls of Lahore: Selling Love and Saving Dreams in Pakistan's Pleasure District
Niezapomniane i pełne współczucia spojrzenie na życie mieszkańców dzielnicy uciech w Lahore. Tańczące dziewczęta z Lahore zamieszkują Diamond District w cieniu wielkiego meczetu.
XXI wiek toczy się poza murami tej starożytnej dzielnicy, ale ledwo rejestruje się wewnątrz. Choć ich zawód można dokładnie opisać jako prostytucję, tancerki mają znakomitą historię: uwielbiane przez sułtanów, ich wyrafinowana sztuka obejmowała to, co najlepsze w kulturze Mogołów. Współczesna estetyka Bollywood, z jej zamiłowaniem do krzykliwych spektakli, muzyki i tańca, jest ich odległym dziedzictwem.
Ale życie rozpieszczonej kurtyzany nie jest tym, które prowadzą teraz Maha i jej trzy dziewczyny. To, co robią, jest zabronione przez islam, choć tolerowane, ale są nieczyste, a córki Mahy, podobnie jak ona, urodziły się w tym biznesie i nie opuszczą go.
Socjolog Louise Brown spędziła cztery lata na najbardziej intymnym badaniu życia rodzinnego jednej z kurtyzan Lahori. Pięknie niedopowiedziane, to spojrzenie powieściopisarza na prawdziwą historię, która błaga o wyobraźnię.
Maha, w wieku czternastu lat klasycznie wyszkolona tancerka o wyjątkowym wdzięku, sprzedała swoje dziewictwo sułtanowi Dubaju, gdy jej własna córka Nena osiąga pełnoletność, a Maha nie może przynosić pieniędzy, które kiedyś przynosiła, staje przed straszną decyzją, gdy agenci sułtana ponownie dzwonią. --Los Angeles Times