Szczelina w zasłonie

Opinie czytelników

Książka obraca się wokół grupy gości w angielskim wiejskim domu w latach trzydziestych XX wieku, którzy otrzymują wgląd w przyszłe nagłówki w London Times. Narracja bada, w jaki sposób każda z postaci reaguje na tę wiedzę, z wątkami losu i wyboru. Choć założenie jest intrygujące, wielu czytelników uważa, że wykonanie jest nierówne, a niektóre wątki fabularne przeciągają się lub stają się nudne, szczególnie dla współczesnych odbiorców. Jakość pisania i wgląd w postacie są często chwalone, ale istnieją mieszane opinie na temat tempa i poziomu zaangażowania.

⬤ Wciągające założenie, które zachęca do refleksji nad losem i wyborami.
⬤ Dobrze napisane przez Johna Buchana, pokazujące jego umiejętność opowiadania historii.
⬤ Interesujące studia postaci z psychologiczną głębią.
⬤ Emocjonalne i poruszające łuki fabularne.
⬤ Unikalny wkład w dorobek Buchana ze zwrotami akcji.

⬤ Narracja może się przeciągać, ponieważ podąża za reakcją każdej postaci, co prowadzi do powolnego tempa.
⬤ Niektóre wątki, szczególnie te związane z politycznymi manewrami, mogą być postrzegane jako nudne lub mniej istotne dla współczesnych czytelników.
⬤ Początek książki zaczyna się powoli i może nie zainteresować wszystkich czytelników.
⬤ Zakończenie jest postrzegane przez niektórych jako naciągane, co wpływa na ogólną satysfakcję.

(na podstawie 15 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Gap in the Curtain

Zawartość książki:

The Gap in the Curtain John Buchan jest pamiętany ze swoich thrillerów szpiegowskich, takich jak "The 39 Steps", ale pisał także opowieści o zjawiskach nadprzyrodzonych. Trudno powiedzieć, czy "The Gap in the Curtain" jest opowieścią nadprzyrodzoną, science fiction czy horrorem.

Genialny, ale prawdopodobnie nieco niezrównoważony naukowiec odkrywa sposób na podniesienie kurtyny na chwilę i uzyskanie wglądu w przyszłość. Odkrycie to pozwala sześciu gościom w jego wiejskim domu zobaczyć, przez krótką chwilę, stronę z gazety z jednego roku w przyszłości. Następnie książka śledzi życie każdej z sześciu osób aż do tej daty rok w przyszłości i bada sposób, w jaki radzą sobie z wiedzą, którą zdobyli.

Sztuczka polega na tym, że to, co każdy z nich widzi, jest odosobnionym faktem, wyrwanym z kontekstu. Może to oświecić, ale równie łatwo może wprowadzić w błąd.

Wiedzą, że wydarzy się jedna rzecz, ale nie wiedzą jak i dlaczego. Wiedza ta okazuje się zaskakująco niebezpieczna.