Ocena:

Książka krytycznie analizuje strategię alianckiego dowództwa w Europie Zachodniej podczas II wojny światowej, koncentrując się na straconych szansach na zakończenie wojny w 1944 roku. Autor, David P. Colley, argumentuje, że sztywne myślenie dowódców takich jak Eisenhower, Montgomery i Bradley utrudniało skuteczne działania przeciwko siłom niemieckim.
Zalety:Zawiera szczegółową krytykę alianckiej strategii i wykonania w 1944 roku, podkreślając konkretne nieudane operacje i zmarnowane szanse.
Wady:Wciągająca narracja, która łączy krytykę z interesującym komentarzem, czyniąc ją wciągającą lekturą.
(na podstawie 8 opinii czytelników)
The Folly of Generals: How Eisenhower's Broad Front Strategy Lengthened World War II
"W całej książce Colley wykorzystuje powojenne komentarze niemieckich generałów do poparcia swoich argumentów". -- New York Journal of Books.
Wyobraźmy sobie, ile istnień ludzkich udałoby się ocalić, gdyby wojna w Europie zakończyła się w grudniu 1944 roku, a nie pięć miesięcy później... David Colley analizuje krytyczne błędy popełnione przez najwyższego dowódcę aliantów, generała Dwighta Eisenhowera, w ostatnich dziewięciu miesiącach wojny. Argumentuje, że gdyby Eisenhower był bardziej biegły w wykorzystywaniu kilku potencjalnych przełomów na Linii Zygfryda jesienią 1944 roku, wojna w Europejskim Teatrze Działań mogłaby zakończyć się wcześniej.
Książka szczegółowo opisuje penetrację Linii Zygfryda przez Amerykanów w połowie września i ich natarcie w głąb Niemiec pod Wallendorf, zanim wojska zostały odwołane. Szczegółowo analizuje również operacje w korytarzu Stolberg i działania generała Luciana Truscotta. Porównuje bitwy pod Wallendorfem i Stolbergiem z operacją Market Garden oraz ocenia skuteczność tych operacji i wykorzystanie wojsk. W listopadzie 1944 r. Eisenhower odwołał trwającą już operację przekroczenia Renu i zniszczenia niemieckiej 1 Armii na północ od Strasburga. Amerykańscy i niemieccy generałowie uważają, że operacja ta skróciłaby wojnę.
The Folly of Generals bada te potencjalne przełomy - wraz z innymi strategicznymi i taktycznymi błędami w ETO i we Włoszech, z których niektóre nigdy wcześniej nie zostały ujawnione - które mogły znacznie skrócić wojnę.