Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 7 głosach.
Shalash the Iraqi
Druga inwazja Stanów Zjednoczonych na Irak rozpoczęła się wiosną 2003 roku. Jesienią 2005 roku, mimo że reżim Saddama Husajna osiągnął swój krwawy koniec, zwykli Irakijczycy nie widzieli żadnej poprawy w swoim codziennym życiu. Ich kraj był "wolny", ale dla wielu wydawał się wolny głównie po to, by stać się bagnem sekciarskiej przemocy, korupcji, zamieszania i strachu.
Pośród tego zamieszania pojawił się bohater - a raczej błazen, co w czasie wojny może oznaczać to samo. W kraju, w którym elektryczność była dostępna tylko z przerwami, seria wpisów na blogu zaczęła pojawiać się na wkrótce nieistniejącej stronie internetowej i szturmem podbiła Bagdad. Poszczególne wpisy były drukowane i przekazywane sobie przez wiele miesięcy, aż strony zostały prawie zniszczone. Tam, gdzie nie było dostępu do komputerów ani drukarek, posty były opowiadane na głos, a następnie przekazywane z drugiej i trzeciej ręki.
Co mogło wzbudzić takie oddanie? Podpisane jako "Shalash the Iraqi", posty okazały się być niczym innym jak fragmentami szalonej powieści seryjnej, która kiwała nosem na nową iracką normalność. Wykorzystując różne gatunki i style - od pijackich monologów po modlitwy, od poezji po sprośne żarty, od bajek i opowieści ludowych po brutalny realizm - fikcyjny Shalash rzuca światło, a także wyśmiewa każdy możliwy aspekt politycznej, religijnej, kulturowej i społecznej sytuacji Iraku.
Zaludniona przez wyimaginowanych oszustów, świętych głupców, drag queens i partyzantów - a także niektórych bardzo rzeczowych polityków, księży i generałów - jest to powieść, której jedynymi rówieśnikami są Lazarillo de Tormes, Don Kichot, Tristram Shandy... i Catch-22. Nigdy nieopublikowana, zaginiona z wyjątkiem rozpadających się wydruków cenionych przez jej wielbicieli, Szalasz Irakijczyk jest tutaj prezentowany w swoim pierwszym autoryzowanym tłumaczeniu, z błogosławieństwem i komentarzem samego "Szalasza".