Synchronic and Diachronic Aspects of Kanashi
Kanashi, język chińsko-tybetański (ST) należący do podgałęzi zachodniohimalajskiej (WH) tej rodziny językowej, jest używany w jednej wiosce (Malana w dystrykcie Kullu, stan Himachal Pradesh, Indie), która jest otoczona wioskami, w których mówi się - całkowicie niepowiązanymi - językami indoaryjskimi (IA). Dopóki nie zaczęliśmy pracować nad Kanashi, dostępnych było bardzo niewiele materiałów lingwistycznych.
Naukowcy od dawna spekulują na temat prehistorii Kanashi: jak to się stało, że język ten pojawił się w jednej wiosce, całkowicie odciętej od najbliższych krewnych językowych? Mimo sugestii o bliskim związku genealogicznym między Kanashi i Kinnauri (inny język WH), obecnie oddzielonych ponad 200 km nierównego, górzystego terenu, ich wspólne cechy językowe nie zostały omówione w literaturze. W oparciu o pierwotne badania terenowe, niniejszy tom przedstawia niektóre synchroniczne i diachroniczne aspekty Kanashi. Synchroniczny opis Kanashi obejmuje ogólne wprowadzenie na temat Malany i społeczności językowej Kanashi (rozdział 1), opisy językowe jego systemu dźwiękowego (rozdział 2), zmienności fonologicznej w Kanashi (rozdział 4), jego gramatyki (rozdział 3) i jego intrygujących systemów liczbowych (rozdział 5), a także podstawowe listy słownictwa (Kanashi-angielski, angielski-Kanashi) (rozdział 9).
Jeśli chodzi o aspekty diachroniczne i genealogiczne (rozdziały 6-8), porównujemy i kontrastujemy Kanashi z innymi językami ST tego regionu (w szczególności z językami Kinnaur, zwłaszcza Kinnauri), odkrywając w ten sposób pewne intrygujące cechy językowe wspólne dla Kanashi i Kinnauri, które zapewniają wgląd w ich wspólną historię. Na przykład: podzbiór zapożyczonych rzeczowników i przymiotników IA w obu językach kończy się na -(a)ŋ lub -(a)s, elementy, które w przeciwnym razie nie pojawiają się w Kanashi lub Kinnauri, ani w językach dawców IA (rozdział 6); i oba języki mają mechanizm zmiany walencji, w którym znacznik zwiększający walencję -jaː naprzemiennie z nieprzechodnim znacznikiem -e(d) w zapożyczonych czasownikach IA (ponownie: elementy bez oczywistego pochodzenia w języku dawcy lub biorcy) (rozdział 7).
Cechy te nie występują ani w językach IA, ani w językach WH najbliżej geograficznie Kanashi (Pattani, Bunan, Tinani), ale tylko w Kinnauri, który jest używany dalej. Co ciekawe, ślady niektórych z tych cech można również znaleźć w niektórych językach ST należących do różnych podgrup ST (zarówno WH, jak i nie-WH), używanych w Uttarakhand w Indiach i zachodnim Nepalu (np.
Rongpo, Chaudangsi, Raji i Raute). Rodzi to fundamentalne pytania dotyczące klasyfikacji genealogicznej, kontaktu językowego i prehistorii grupy języków WH i tej części indyjskich Himalajów, które są również omówione w tomie (rozdział 8).
