Święta Eucharystia - zbawienie świata

Opinie czytelników

Książka jest uważana za ostateczne i ważne studium na temat koncelebry, podkreślające jej historyczne, liturgiczne i teologiczne aspekty. Chociaż jest chwalona za głębię naukową i czytelność, niektórzy recenzenci zauważyli, że mogłaby być bardziej zwięzła.

Książka jest wysoko ceniona jako znacząca i ważna praca na temat koncelebry, dobrze zbadana i elokwentnie napisana. Zapewnia jasność w złożonych tematach i zachęca do przemyślanego zaangażowania się w jej treść. Eseje są postrzegane jako pouczające i znacząco przyczyniają się do zrozumienia Eucharystii.

Niektórzy czytelnicy uznali książkę za długą i zasugerowali, że mogłaby być bardziej zwięzła.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Holy Eucharist- The World's Salvation

Zawartość książki:

Niniejsza książka, pierwotnie opublikowana w języku francuskim, a teraz w języku angielskim z nową przedmową Dom Alcuin Reid OSB, jest wspaniałym przykładem ante litteram zadania Hermeneutyki Ciągłości, tak odważnie podjętego przez papieża Benedykta XVI. Nie wzywając do zmiany posoborowej dyscypliny Kościoła łacińskiego, autor oferuje kompletną i wnikliwą historyczną i dogmatyczną krytykę niedawnego zaniedbania indywidualnie celebrowanej Mszy na rzecz koncelebry.

Dyscyplina kościelna po Sacrosanctum Concilium, aż do Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1982 r. i Instrukcji Ogólnej Mszału Rzymskiego do trzeciego wydania Mszału Pawła VI, zawsze zapewniała kapłanom wolność indywidualnego celebrowania, jednak liturgiczna i teologiczna atmosfera seminariów i wspólnot zakonnych rzadko sprzyjała tej wolności. Oto staranna dyskusja na temat wartości mnożenia celebracji Eucharystii, zarówno w świetle natury samej Ofiary Eucharystycznej, jak i teologii jej owoców.

Skrupulatne studium historii praktyki koncelebry pokazuje, że obecna praktyka codziennej koncelebry, zwłaszcza wśród prostych kapłanów bez przewodniczenia ordynariusza, daleka od powrotu do starożytnej normy, jest w rzeczywistości nowym osiągnięciem. Autor kończy starannie zniuansowanym zestawem praktycznych propozycji, które, przyznając koncelebrze należne jej miejsce, służyłyby lepszemu wykorzystaniu nieskończonego bogactwa zawartego w Najświętszej Ofierze.

Wniosek ten można podsumować starożytną modlitwą nad darami, znajdującą się w obu formach Mszy rzymskiej i cytowaną w Konstytucji o Liturgii Świętej Soboru Watykańskiego II: Ilekroć obchodzona jest pamiątka tej Ofiary, dokonuje się dzieło naszego odkupienia. Niech uważna analiza tego pięknie uzasadnionego studium doprowadzi do odnowionego poczucia skuteczności Ofiary Kościoła oraz jej częstego i pobożnego celebrowania przez jego kapłanów.