Świadectwa dla Kościoła, tom 3

Opinie czytelników

Książka ta jest wysoko ceniona za swoją zawartość informacyjną dotyczącą życia w dniach ostatecznych i za jej związek z naukami Ellen G. White. Czytelnicy doceniają łatwość dostępu do powiązanych materiałów i kompleksowy charakter zestawu, do którego należy.

⬤ Informacje na temat Bożych nauk dotyczących życia w dniach ostatecznych
⬤ łatwy dostęp
⬤ lekki format
⬤ część kompleksowego zestawu
⬤ pozytywny wpływ duchowy.

Wspomniano o ograniczonej krytyce; niektórzy użytkownicy zauważyli, że jest to część serii i może nie być samodzielna.

(na podstawie 7 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Testimonies for the Church Volume 3

Zawartość książki:

W 1872 roku, kiedy napisano pierwsze świadectwo z tomu 3, większość członków wciąż niewielkiego Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego mieszkała w środkowych i północno-wschodnich Stanach Zjednoczonych. W tym czasie Kościół zatrudniał 86 pastorów. Prowadził również jedno wydawnictwo i jedną małą instytucję medyczną, obie w Battle Creek w stanie Michigan.

We wczesnych latach rozwoju kościoła James White niestrudzenie przecierał szlaki. W 1872 roku Starszy White zaczął się łamać pod obciążeniem, co wyjaśnia, dlaczego w tomie 3 tak duży nacisk położono na potrzebę większej i młodszej pomocy w dźwiganiu ciężaru. Ostrzegano również przed niebezpieczeństwami związanymi z traktowaniem jednego człowieka jako przywódcy.

Podupadające zdrowie Jamesa White'a, jego przekonanie, że inni powinni wziąć na siebie ciężar, a także jego częste wezwania do służby w innych miejscach, spowodowały, że White'owie spędzali czas z dala od Battle Creek. Aby odzyskać i zachować zdrowie, spędzali czas w Kalifornii i górach Kolorado. Podczas nieobecności Białych, inni zostali zmuszeni do przejęcia obowiązków kierowniczych w siedzibie głównej, wzmacniając pracę.

W tym czasie Ellen White nadal zachęcała wierzących do pracy na rzecz reformy zdrowia. Członkowie Kościoła rozwinęli również szersze zainteresowania misyjne, co doprowadziło ich do postrzegania całego świata jako ich pola pracy. Zaczęli dostrzegać potrzebę kształcenia pracowników, którzy mogliby wyruszyć w teren. Mała szkoła założona przez Goodloe Bell w Battle Creek była tylko początkiem znacznie szerszej pracy edukacyjnej. W czasach tomu 3 idea "systematycznej życzliwości" (lub regularnego dawania) została również rozwinięta i wyjaśniona znacznie pełniej. Dzięki biblijnym wskazówkom i nieustannym radom Ellen White, członkowie zrozumieli, że dawanie jest czymś więcej niż tylko sposobem na zbieranie pieniędzy, ponieważ rozwija i doskonali charakter dawcy.

Energiczne wysiłki ewangelizacyjne doprowadziły do konfliktu z innymi grupami religijnymi, a rada została udzielona przeciwko kłótniom i debatom. Tom 3 zawiera wiele osobistych przesłań skierowanych do wierzących z różnych środowisk, z których wielu miało doświadczenia, o których Ellen White mówiła, że są podobne do doświadczeń innych. W tym tomie znajduje się opowieść o tym, jak Ellen White podeszła do pewnych odstępczych dzieci wierzącego i czule modliła się z nimi, zanim została zabrana do wizji. Jak to opisano: "Wieść się rozeszła i wkrótce dom był zatłoczony. Grzesznicy drżeli, wierzący płakali, a odstępcy powrócili do Boga. Jak się później dowiedzieliśmy, dzieło to nie ograniczało się tylko do obecnych. Niektórzy, którzy pozostali w domu, zostali silnie przekonani. Zobaczyli siebie tak, jak nigdy wcześniej. Anioł Boży wstrząsnął tym miejscem. Krótkość czasu, groza i bliskość nadchodzących sądów i czasu ucisku, światowe nastawienie kościoła, ich brak braterskiej miłości i stan niegotowości na spotkanie z Panem wywarły silne wrażenie na umysłach wszystkich ". Takie były czasy tomu 3.