Świadectwa dla Kościoła Tom 1

Opinie czytelników

Książka „Testimonies for the Church Volume 1” autorstwa E.G. White zbiera mieszane recenzje. Wielu czytelników docenia duchowe przewodnictwo, osobiste anegdoty i wgląd w kwestie związane z kościołem, a także ogólną mądrość. Jednak niektórzy czytelnicy wyrażają dyskomfort z powodu osądzających postaw, które kojarzą im się z Kościołem Adwentystów Dnia Siódmego i spuścizną nauk E.G. White, co doprowadziło do osobistych konfliktów i poczucia nieadekwatności.

Oferuje cenne porady dla wspólnot kościelnych, dostarcza osobistych spostrzeżeń E.G. White, jest łatwy w czytaniu i przenośny w formacie cyfrowym, wielu czytelników uznało go za podnoszący na duchu i pouczający, pomaga w osobistym rozwoju i zrozumieniu wiary.

Niektórzy czytelnicy czują się osądzani przez nauki, które doprowadziły ich do całkowitego opuszczenia kościoła lub chrześcijaństwa, podczas gdy inni uważają pewne stwierdzenia za trudne do zaakceptowania lub zbyt surowe, co wskazuje na związek z kulturą osądzania w społeczności SDA.

(na podstawie 17 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Testimonies for the Church Volume 1

Zawartość książki:

Jest to pierwszy tom 9-książkowej serii autorstwa Ellen G. White zatytułowanej Testimonies for the Church (Świadectwa dla Kościoła), która została zapoczątkowana jako instrukcja i wskazówka dla Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w okresie jego niemowlęctwa (pod koniec lat czterdziestych i na początku lat pięćdziesiątych XIX wieku). W tym czasie tylko czterech kaznodziejów służyło całej denominacji. Ministrowie, którzy utrzymywali się z pracy fizycznej, byli ubodzy w dobra tego świata, ale bogaci w ewangelię. Do 1855 roku liczba członków tej raczkującej denominacji wzrosła z mniej niż stu do ponad tysiąca. Podczas tych lat wzrostu opozycja ze strony grupy zwanej "Partią Posłańców" przyniosła wierzącym wiele smutku i zakłopotania. Fanatyczne ruchy również od czasu do czasu dzieliły i rozpraszały. Zniechęcony faktem, że Jezus nie przyszedł w 1844 roku, kościół był w niebezpieczeństwie utraty swojej "pierwszej miłości".

Wraz z gorączką złota i ruchem na zachód, lata te były również czasem spekulacji zagrodami i ziemią. W rezultacie świadectwa te zawierają więcej niż kilka szczerych ostrzeżeń przed niebezpieczeństwami związanymi z dostosowaniem się do świata. Częste były również wezwania do głębszego poświęcenia ze strony członków kościoła.

Pod koniec 1856 roku wierzący w Adwent zaczęli uznawać siebie za "letnich" i potrzebujących posłuchania rady "Prawdziwego Świadka" z Objawienia 3. Mocno poruszeni tym przesłaniem, wierzący oczekiwali, że głośny krzyk trzeciego anioła nastąpi bardzo szybko. Mając to na uwadze, można lepiej zrozumieć żarliwe przesłania pierwszego tomu Testimonies.

Czasy tego tomu były również wypełnione dyskusjami i debatami. Ministrowie adwentystyczni, w tym jeden wybitny o imieniu Mojżesz Hull, często byli wzywani do debaty na temat szabatu, a nawet ze spirytystami. Nierozważne debaty Mojżesza Hulla ze spirytystami, które doprowadziły do jego ostatecznego duchowego upadku, zostały omówione w niektórych radach zawartych w tomie pierwszym.

W czasach, w których ukazał się ten tom, podejmowano również kroki w celu zorganizowania Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego. Odbyło się wiele dyskusji na temat idei organizacji, ponieważ przeciwnicy tego posunięcia argumentowali, że sama idea organizacji pochodzi prosto z Babilonu. Godne uwagi w tym okresie było również wprowadzenie reformy zdrowia w 1863 roku. Po tym, jak Ellen White otrzymała wizję, która podkreślała związek między prawami zdrowia a rozwojem duchowym, zaczęła napominać członków na ten temat. Reformy ubioru były również ściśle związane z ruchem reformy zdrowia.

Dodatkowe rady doprowadziły członkinie do założenia Instytutu Reformy Zdrowia. Podczas amerykańskiej wojny secesyjnej potrzebne były również wskazówki dotyczące właściwych relacji między kościołem a rządem cywilnym.

Inne ważne tematy poruszane w tych formacyjnych latach (i zawarte w Testimonies for the Church Volume One) obejmowały znaczenie domu w budowaniu chrześcijańskiego charakteru, odpowiedzialność rodziców i napomnienia dla młodzieży. Znalazły się tam również rady i napomnienia dla ciała kościelnego. Podsumowując, rady zawarte w tomie pierwszym obejmowały bardzo ważny etap w rozwoju Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego i miały duży wpływ na jego rozwój.