Ocena:
Książka Marjorie Kelly „Wealth Supremacy” jest chwalona za jasność i zdolność do wyjaśniania złożonych koncepcji ekonomicznych w przystępny sposób. Krytykuje ona obecny system gospodarczy, w szczególności kapitalizm korporacyjny, i podkreśla potrzebę demokratycznej gospodarki, która przedkłada ludzi nad zysk. Książka jest postrzegana jako transformacyjna, zmuszająca czytelników do ponownej oceny ich rozumienia bogactwa i jego społecznych implikacji.
Zalety:⬤ Przejrzysty i przystępny styl pisania, który demistyfikuje ekonomiczny żargon.
⬤ Wnikliwa analiza współczesnego kapitalizmu i związanego z nim wyzysku.
⬤ Wyposaża czytelników w wiedzę i zachęca do krytycznego myślenia o systemach ekonomicznych.
⬤ Wskazuje drogi do stworzenia bardziej sprawiedliwej i regenerującej się gospodarki.
⬤ Polecana jako lektura niezbędna do zrozumienia współczesnych zagadnień.
⬤ Niektórzy recenzenci uważają ją za zbyt polityczną lub opartą na agendzie, co może nie odpowiadać wszystkim czytelnikom.
⬤ Krytyka dominującego systemu gospodarczego może być postrzegana przez niektórych jako skrajna.
⬤ Niektórzy czytelnicy mogą uznać wezwanie do zmian za trudne lub niewygodne.
(na podstawie 12 opinii czytelników)
Wealth Supremacy: How the Extractive Economy and the Biased Rules of Capitalism Drive Today's Crises
Potężna analiza tego, w jaki sposób nastawienie na bogactwo, które jest wplecione w samą tkankę amerykańskiego kapitalizmu, szkodzi ludziom, gospodarce i planecie oraz jakie mogą być podstawy nowej gospodarki.
Ten odważny manifest ujawnia siedem mitów leżących u podstaw supremacji bogactwa, uprzedzenia, które instytucjonalizuje nieskończone wydobywanie bogactwa przez i dla bogatych, i jest ukrytą siłą stojącą za niesprawiedliwością ekonomiczną, kryzysem klimatycznym i wieloma innymi problemami naszych czasów.
⬤ Mit maksymalizacji: Żadna ilość bogactwa nigdy nie jest wystarczająca.
⬤ Mit obowiązku powierniczego: Najświętszym obowiązkiem menedżerów korporacyjnych jest pomnażanie kapitału.
⬤ Mit ładu korporacyjnego: Członkostwo w korporacji musi być zarezerwowane wyłącznie dla kapitału.
⬤ Mit rachunku zysków i strat: Dochód dla kapitału musi być zawsze zwiększany, podczas gdy dochód dla pracy musi być zawsze zmniejszany.
⬤ Mit materialności: Sam zysk - zysk materialny - jest realny, podczas gdy szkody społeczne i środowiskowe nie są.
⬤ Mit zaboru: Pierwszym obowiązkiem rządu musi być ochrona własności prywatnej.
⬤ Mit wolnego rynku: Nie powinno być żadnych ograniczeń na polu działania korporacji i kapitału.
Zamiast tego Kelly opowiada się za demokratyzacją własności: publiczną własnością kluczowych usług, przedsiębiorstwami należącymi do pracowników i nie tylko. Szkicuje też zarysy kapitalizmu nieekstraktywnego, który byłby podporządkowany interesowi publicznemu. Jest to ambitne przeobrażenie fundamentów naszej gospodarki i społeczeństwa.
