Leadership Succession in the World of the Pauline Circle
Od czasów Nowego Testamentu dyskusja na temat sukcesji przywództwa w kościele zawsze miała charakter polemiczny.
Ale to, co Nowy Testament, zwłaszcza w Listach Pasterskich, ma na myśli mówiąc o sukcesji, zasługuje na bardziej trzeźwe badanie w świetle tradycji literackiej dotyczącej sukcesji w starożytnym świecie śródziemnomorskim. W jaki sposób sukcesja jest faktycznie przedstawiana w tekstach grecko-rzymskich oraz w tekstach żydowskich i wczesnochrześcijańskich tego świata? Niniejsza książka po raz pierwszy podejmuje się dogłębnej analizy dowodów, zręcznie przedstawiając dane z szerokiego zakresu greckich i rzymskich pisarzy.
Powstaje zatem pytanie, w jaki sposób wcześni czytelnicy Nowego Testamentu, uwarunkowani wcześniejszą znajomością takich konwencji epistolarnych i innych konwencji literackich, zinterpretowaliby relacje Pawła z jego delegatami, takimi jak Tymoteusz i Tytus, i jak wyobrażaliby sobie posługę przedstawioną w Pastorals jako przechodzącą od przywódcy do następcy. Badanie Steppa ma ważne implikacje zarówno dla naszego zrozumienia starożytnego świata śródziemnomorskiego, jak i dla naszych koncepcji święceń i posługi w Nowym Testamencie.