David Bergelson's Strange New World: Untimeliness and Futurity
David Bergelson (1884-1952) stał się ważną postacią literacką piszącą w jidysz przed I wojną światową. Był jednym z założycieli kijowskiej Kultur-Lige, a jego twórczość stanowiła centrum ówczesnego świata jidysz.
Był dobrze znany z tworzenia postaci, które często odczuwały bolesne skutki przeszłości i niezdarność ciał potykających się w codziennych czynnościach, gdy ich znajome światy rozpadały się wokół nich. W tej współczesnej ocenie Bergelsona i jego fikcji Harriet Murav koncentruje się na nieterminowości, anachronizmie i wypaczonej tymczasowości jako emocjonalnym, zmysłowym, egzystencjalnym i historycznym tle twórczości i świata Berglesona.
Murav zmaga się z wielkimi współczesnymi teoretykami czasu i pamięci, zwłaszcza Henri Bergsonem, Zygmuntem Freudem i Walterem Benjaminem, aby przedstawić Bergelsona jako integralną część filozoficznych i artystycznych eksperymentów, zmian politycznych i technologicznych oraz kontekstu kulturowego rosyjskiego i jidysz modernizmu, który naznaczył jego epokę. Jako porównawcze i interdyscyplinarne studium literatury jidysz i kultury żydowskiej, praca ta dodaje nowy, etniczny wymiar do zrozumienia burzliwych narodzin modernizmu.
