Starożytna retoryka i Nowy Testament: Wpływ elementarnej kompozycji greckiej

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 5 głosach.

Oryginalny tytuł:

Ancient Rhetoric and the New Testament: The Influence of Elementary Greek Composition

Zawartość książki:

Dla starożytnych Greków i Rzymian elokwencja była niezbędna dla życia publicznego i tożsamości, utrwalając status klasowy i władzę. Trzypoziomowe studia retoryki miały zatem na celu wykształcenie synów godnych i przygotowanych do służby publicznej. Kompetencje retoryczne umożliwiały elitom zajęcie właściwego miejsca w społeczeństwie.

Oracularne i literackie techniki reprezentowane w grecko-rzymskiej edukacji okazały się równie kluczowe dla formowania Nowego Testamentu. Szczegółowe porównania wyrafinowanych konwencji retorycznych, skatalogowanych w starożytnych podręcznikach retoryki (np. Kwintyliana), ujawniają, w jakim stopniu i z jaką częstotliwością Nowy Testament był kształtowany przez starożytną retorykę, argumentację i styl.

Starożytna retoryka i Nowy Testament otwierają jednak nowe możliwości. Zamiast skupiać się na bardziej zaawansowanych lekcjach retoryki, które elitarni studenci otrzymywali w swoich salach szkolnych, Michael Martin i Mikeal Parsons badają wpływ progymnasmata - wstępnych ćwiczeń kompozycyjnych, które wypełniają lukę między gramatyką a właściwą retoryką - i ich wpływ na Nowy Testament.

Martin i Parsons wykorzystują kompendium Theona (50-100 n.e.) jako punkt odniesienia do pomiaru sposobu, w jaki podstawowe ćwiczenia rzucają światło na formę i styl kompozycji Nowego Testamentu. Każdy rozdział analizuje konkretne ćwiczenie retoryczne i jego unikalną funkcję napominającą lub instruktażową, a także oferuje przykłady z literatury starożytnej przed zbadaniem zastosowania tych technik w Nowym Testamencie.

Badając retorykę początkujących, a nie ekspertów, Martin i Parsons pokazują, że Nowy Testament nie był po prostu wytworem elitarnej kultury scholastycznej. "Retoryka była w powietrzu", działając jako podstawowa cecha dyskursu publicznego, z którego powstał Nowy Testament. Martin i Parsons wykazują, że zwracanie uwagi na intymny związek między środkiem przekazu (jak) a przesłaniem (co) nie jest niczym nowym. Nowy Testament wykorzystywał powszechne strategie do komunikowania swojej niezwykłej Ewangelii.