Ta książka oferuje kompleksowy opis rozwoju socjologii w Argentynie od połowy lat pięćdziesiątych XX wieku do chwili obecnej, śledząc burzliwą trajektorię dyscypliny i jej ścisły związek z szerszym (i burzliwym) argentyńskim kontekstem politycznym i gospodarczym; stanowi dramatyczny przykład upolitycznienia i polaryzacji dziedziny akademickiej oraz jej konsekwencji.
Podzielona na siedem rozdziałów książka analizuje bardzo różne fazy, przez które przeszła dyscyplina: od pionierskich lat 50-tych, kiedy socjologia została przedstawiona jako „nauka”; do aktywistycznej rewolty lat 60-tych, prowadzonej przez ruch studencki; do traumatycznych doświadczeń lat 70-tych, kiedy ustanowiono okrutną dyktaturę, a wielu socjologów było prześladowanych; od stopniowego ożywienia w latach 80-tych do jej obecnej rosnącej (choć niestabilnej) obecności w środowisku akademickim, a także w agencjach rządowych, korporacjach i agencjach konsultingowych oraz organizacjach pozarządowych. Praca ta skierowana jest do badaczy społecznych i studentów zainteresowanych relacjami między nauką a polityką, a także do ogółu czytelników zainteresowanych najnowszą historią Argentyny i Ameryki Łacińskiej.