Listening to the Languages of the People: Lazare Sainan on Romanian, Yiddish, and French
Ta opowieść o wielkich osiągnięciach i wielkich rozczarowaniach oferuje świeże spojrzenie na wzajemne oddziaływanie między nauką a nastrojami politycznymi pod koniec XIX i na początku XX wieku.
Lazăr Șăineanu (1859-1934), językoznawca i folklorysta, był pionierem w swojej rodzinnej Rumunii, poszukując popularnych elementów kultury wraz z wysokimi literackimi. Jako pierwszy opublikował studium jidysz jako prawdziwego języka i odkrył tureckie cechy w rumuńskim języku i zwyczajach. Sporządził również indeks setek rumuńskich opowieści ludowych. Kiedy jednak starał się o rumuńskie obywatelstwo i profesurę, został zablokowany przez wpływowe osoby, które uważały, że Żydzi nie mogą być Rumunami i które uważały, że korzenie rumuńskiej kultury są całkowicie łacińskie. W obliczu antysemityzmu niektórzy z jego przyjaciół zwrócili się ku syjonizmowi. Zamiast tego spróbował przyjąć chrzest, co przyniosło mu tylko kpiny i wstyd.
Mając nadzieję na znalezienie państwa, do którego mógłby należeć, Șăineanu przeprowadził się z rodziną do Paryża w 1900 roku i został Lazare Sainanem. Tam przeprowadził innowacyjne badania francuskiej mowy potocznej i slangu, których kulminacją była jego wielka praca na temat pochodzenia tego języka. Po raz kolejny przyczynił się do rozwoju języka narodowego. Nawet wtedy, choć mile widziany przez literaturoznawców, Sainan nie był w stanie uzyskać stałej posady uniwersyteckiej. Choć był naturalizowanym obywatelem Francji, do późnej starości czuł się obcokrajowcem, intruzem.