Ocena:
Książka jest wciągającą opowieścią przeciwko znęcaniu się z elementami wyobraźni, które dobrze rezonują z dziećmi. Charakteryzuje się humorystycznym tekstem i efektownymi ilustracjami, dzięki czemu jest atrakcyjna dla młodych czytelników.
Zalety:Historia ma silne przesłanie przeciwko znęcaniu się, jest pomysłowa i wciągająca oraz dobrze zilustrowana. Dzieci uważają ją za ekscytującą i przyjemną, a ona utrzymuje je w skupieniu od początku do końca.
Wady:Nie wymieniono żadnych znaczących wad, choć niektórzy czytelnicy mogą uważać, że gobblery mogą być nieco przerażające dla wrażliwych dzieci.
(na podstawie 5 opinii czytelników)
Weakly Wormit and the Escape of the Gobblers
Weakly Wormit miał okropne imię i dość niemiłych rodziców. Był też bardzo mały jak na swój wiek.
Był prześladowany w szkole, zwłaszcza po tym, jak przypadkowo zafarbował włosy na zielono. Ratunek przyszedł w postaci Isabelindy, przyjaciółki z jego klasy w szkole i oboje wyruszyli w nieoczekiwaną przygodę. Polegała ona na wypuszczeniu dawno zamkniętych potworów z zakazanej szopy.
Potwory terroryzowały wioskę i wyrywały ludziom włosy niezależnie od ich koloru.
Tylko Wormit ze swoimi zielonymi włosami wydawał się być nieatrakcyjny dla potworów. Isabelinda i wszyscy mieszkańcy wioski zostali łysi i bali się wychodzić na ulicę.
Tylko Wormit mógł wędrować po ulicach bez narażania się na ataki. Musiał znaleźć plan schwytania potworów i umieszczenia ich z powrotem w szopie. W końcu wpadł na pomysł i zwabił je do ataku na blond perukę, którą zdobył.
Z jej pomocą udało mu się ponownie ich uwięzić, a klucz do szopy zakopał tak, by nie został odnaleziony. Był teraz bohaterem wioski. Włosy wieśniaków odrosły.
Zielone włosy Wormita wyblakły. Był najlepszym przyjacielem Izabelindy.