Ocena:

Recenzje generalnie podkreślają, że książka jest kapryśną, pomysłową historią dla dzieci z ciekawymi postaciami i humorem, dzięki czemu jest przyjemna dla młodszych czytelników. Jednak wielu recenzentów zauważa również, że książka wydaje się niekompletna lub niedokończona i jest dość krótka, pozostawiając ich w oczekiwaniu na więcej pod względem fabuły i rozwiązania.
Zalety:Wciągająca dla młodszych czytelników, z ciekawymi postaciami, humorystycznymi, zachwycającymi ilustracjami i pomysłową fabułą. Wiele dzieci uwielbiało tę książkę i czytało ją wielokrotnie.
Wady:Książka jest postrzegana jako zbyt krótka, a niektóre wątki wydają się niekompletne lub niedopracowane. Może brakować jej złożoności dla starszych czytelników, a niektóre szczegóły zostały wspomniane jako potencjalnie mylące.
(na podstawie 44 opinii czytelników)
Earwig and the Witch
„Chciałbym ogłosić Dianę Wynne Jones międzynarodowym skarbem”, ogłosił Neil Gaiman, medalista Newbery i autor bestsellerów. W tym czarującym wprowadzeniu do magicznej i zabawnej twórczości Diany Wynne Jones, Earwig jest nieustraszoną młodą sierotą.
Kiedy znajduje się w domu pełnym czarnej magii, robi wszystko, co w jej mocy, aby się przystosować - zwłaszcza jeśli oznacza to, że sama nauczy się trochę magii! Powieść dla młodzieży średniej klasy autorstwa laureatki nagrody World Fantasy Award za całokształt twórczości, Diany Wynne Jones, pięknie zilustrowana czarno-białymi ilustracjami Paula O. Zelinsky'ego, medalisty Caldecotta. Nie każda sierota pokochałaby życie w Domu Dziecka Świętego Morwalda, ale Earwig tak.
Dostaje wszystko, co chce i kiedy chce, i tak było, odkąd została porzucona na progu sierocińca jako niemowlę. Ale wszystko to zmienia się w dniu, w którym Bella Yaga i Mandrake przybywają do St.
Morwald's w przebraniu rodziców zastępczych. Earwig zostaje zabrany do ich tajemniczego domu pełnego niewidzialnych pokoi, eliksirów i ksiąg zaklęć, z magią za każdym rogiem. Większość dzieci uciekłaby w popłochu z takiego domu...
ale nie Earwig. Używając własnego sprytu - z dużą pomocą gadającego kota - postanawia pokazać czarownicy, kto tu rządzi.