Sięgając dziesięciu

Opinie czytelników

Pamiętnik Teresy Kokke, „Reaching Ten”, bada jej dzieciństwo w Anglii podczas II wojny światowej poprzez serię osobistych historii, które odzwierciedlają zarówno próby wojenne, jak i ciepło życia rodzinnego. Narracja oddaje niewinność młodej dziewczyny żyjącej w burzliwych czasach, ukazując wpływ wydarzeń historycznych na indywidualne życie.

⬤ Dobrze napisana, wciągająca proza, która wywołuje głębokie emocje
⬤ zapewnia unikalne spojrzenie na II wojnę światową
⬤ oddaje niewinność dzieciństwa
⬤ łatwa w czytaniu
⬤ bogata w osobiste historie, które kontekstualizują wydarzenia historyczne
⬤ czytelnicy uznają ją za interesującą i przyjemną.

Niektórzy czytelnicy mogą uznać elementy tragiczne za ciężkie; osobiste podejście do opowiadania historii może nie spodobać się tym, którzy szukają bardziej tradycyjnej relacji historycznej.

(na podstawie 8 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Reaching Ten

Zawartość książki:

Osiągając dziesięć.

By: Teresa Kokke.

Urodzona w południowej Anglii na trzy miesiące przed wybuchem II wojny światowej, Teresa, autorka, opisuje dorastanie wśród nocnych nalotów, bombardowań i niedoborów, widziane oczami małego dziecka. Jej cztery starsze siostry zostały wysłane do względnie bezpiecznych szkół z internatem w zachodniej Anglii. Teresa była jednak na to za młoda i została w domu z rodzicami, którzy prowadzili intensywną praktykę lekarską.

Jej ojciec był jednym z niewielu lekarzy zwolnionych ze służby wojskowej ze względu na własne problemy zdrowotne. Jego zadaniem było więc opiekowanie się nie tylko swoimi pacjentami, ale także pięcioma innymi lekarzami w okolicy, z pomocą żony, bardzo wykwalifikowanej pielęgniarki.

Pomimo codziennej traumy, Teresa miała bardzo szczęśliwe dzieciństwo, słuchając wspaniałych historii opowiadanych przez jej rodziców, gdy czekali na nocne drony zbliżających się niemieckich samolotów.

Ale pewnego dnia, w wieku dwóch i pół roku, Teresa nieostrożnie spowodowała paskudny wypadek rowerowy, a Victoria, pomoc domowa, wykrzyczała, że jest tak zła, że nigdy nie dożyje wieku dziesięciu lat.

Na kartach tej książki dowiadujemy się, że Teresa rzeczywiście osiągnęła wiek dziesięciu lat, głównie dzięki wielkiej miłości i trosce jej wspaniałych rodziców. Niestety, Wiktoria zmarła miesiąc wcześniej, gdy mieszkała pod opieką sióstr zakonnych, poświęcając się opiece nad biednymi i niepełnosprawnymi.