Siedmiu powieszonych przez Leonida Nikołajewicza Andriejewa, beletrystyka

Opinie czytelników

Recenzje książki „Seven Who Were Hanged” autorstwa Leonida Andriejewa podkreślają eksplorację śmierci i moralności z perspektywy siedmiu skazanych więźniów. Podczas gdy pisarstwo i tematy rezonują z czytelnikami, niektórzy uważają, że jest powolny i trudny do zaangażowania. Ogólnie rzecz biorąc, książka jest chwalona za swoją głębię i nawiedzające cechy, co czyni ją godnym uwagi dziełem w literaturze rosyjskiej.

Głęboki psychologiczny wgląd w bohaterów, potężne tematy związane ze śmiertelnością i karą śmierci, sugestywna proza i ponadczasowa jakość, która rezonuje z czytelnikami. Przez niektórych uważana jest za arcydzieło i jest dobrze napisana z wciągającą narracją.

Niektórzy czytelnicy uważają, że książka jest rozwlekła i trudna do utrzymania zainteresowania, z kilkoma zauważonymi błędami typograficznymi. Starsze tłumaczenie może czasami wydawać się sztywne, a niektóre postacie, zwłaszcza żeńskie, są mniej wyraziście opisane niż więźniowie płci męskiej.

(na podstawie 24 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Seven Who Were Hanged by Leonid Nikolayevich Andreyev, Fiction

Zawartość książki:

Jak w twardej skorupie, każda istota ludzka jest zamknięta w osłonie ciała, ubioru i życia. Kim jest człowiek? Możemy tylko przypuszczać.

Co stanowi jego radość lub smutek? Możemy zgadywać tylko po jego czynach, które często są enigmatyczne, po jego śmiechu i łzach, które często są dla nas całkowicie niezrozumiałe. A jeśli my, Rosjanie, którzy żyjemy tak blisko siebie w ciągłej nędzy, rozumiemy się nawzajem tak słabo, że bezlitośnie zabijamy tych, którym należy współczuć, a nawet nagradzamy, a tych, których należy ukarać, nagradzamy pogardą i gniewem - o ileż trudniej jest wam, Amerykanom, zrozumieć odległą Rosję? Ale nam, Rosjanom, równie trudno jest zrozumieć odległą Amerykę, o której marzymy w młodości i nad którą tak głęboko zastanawiamy się w wieku dojrzałym.

Żydowskie masakry i głód, parlament i egzekucje, grabieże i największe bohaterstwo "Czarnej Setki" i Lwa Tołstoja - cóż za mieszanka figur i pojęć, cóż za owocne źródło wszelkiego rodzaju nieporozumień! Prawda życia stoi przerażona w ciszy, a jej bezczelny fałsz głośno krzyczy, wypowiadając naglące, bolesne pytania: "Z kim mam sympatyzować? Komu mam ufać? Kogo mam kochać? " W opowiadaniu "Siedmiu powieszonych" starałem się udzielić szczerej i pozbawionej uprzedzeń odpowiedzi na niektóre z tych pytań. -- Leonid Andriejew