Rzym i Konstantynopol: Przepisywanie historii Rzymu w późnej starożytności

Opinie czytelników

Książka zapewnia kompleksową, ale zwięzłą eksplorację historycznego znaczenia Rzymu i Konstantynopola w późnej starożytności, koncentrując się na ich roli w kształtowaniu imperialnej ideologii i historii. Autor, Raymond Van Dam, przedstawia wciągającą narrację, która łączy analizę historyczną z wciągającą prozą.

⬤ Wyczerpujące omówienie historii Bizancjum ze świeżymi perspektywami
⬤ zwięzła i wciągająca proza, którą czyta się jak powieść
⬤ wnikliwa analiza transformacji władzy cesarskiej i znaczenia obu miast
⬤ wysoce zalecane dla entuzjastów historii.

Książka może czasami posuwać się za daleko w swoich twierdzeniach; chociaż jest zwięzła, niektórzy czytelnicy mogą chcieć bardziej dogłębnej eksploracji niektórych tematów.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Rome and Constantinople: Rewriting Roman History During Late Antiquity

Zawartość książki:

Zarówno cesarski Rzym, jak i chrześcijański Konstantynopol były zadziwiająco dużymi miastami o wygórowanych apetytach, które służyły jako potężne symbole Imperium Rzymskiego i jego władców. Ceniony historyk Raymond Van Dam opiera się na szerokiej gamie dowodów, aby ujawnić głęboką współzależność imperialnej ideologii i gospodarki, wyjaśniając równoległe realia dnia codziennego i wzniosłe obrazy w ich historiach.

Śledząc łuk imperium od Rzymu Augusta do Konstantynopola Justyniana, po mistrzowsku pokazuje, jak zmieniające się struktury polityczne, ideologie i narracje historyczne Starego i Nowego Rzymu zawsze pozostawały zakorzenione w podstawach ekonomicznych i demograficznych starożytnego Morza Śródziemnego. Transformacje w Późnym Cesarstwie Rzymskim, spowodowane rozwojem wojska i kościoła, wymagały przepisania głównej narracji historycznej i sygnalizowały zmiany w systemach gospodarczych. Tak jak Stary Rzym stanowił scenografię dla przedstawienia republikańskiego cesarstwa, tak Nowy Rzym został skonfigurowany do świętowania rządów chrześcijańskich. Jak się okazało, miasto ze zbyt bogatą historią zostało przyćmione przez miasto bez historii. Konstantynopol, wyposażony w udogodnienia miejskie i wyimaginowaną historię odpowiednią do jego podwyższonego statusu, mógł w ten sposób rezonować jako nowa stolica cesarska, podczas gdy Rzym, z drugiej strony, został wymyślony na nowo jako miasto papieskie.

--Gregory S. Aldrete, profesor historii i studiów humanistycznych na Uniwersytecie Wisconsin-Green Bay.