Challenge the Strong Wind: Canada and East Timor, 1975-99
W 1975 r. siły indonezyjskie opanowały Timor Wschodni, zaledwie kilka dni po tym, jak ogłosił on niepodległość od Portugalii. Kanadyjscy urzędnicy wiedzieli o nadchodzącej inwazji i początkowo poparli indonezyjskie rządy. Późniejsza okupacja kraju Azji Południowo-Wschodniej trwała dwadzieścia cztery lata.
Challenge the Strong Wind opowiada o ewolucji polityki kanadyjskiego rządu wobec Timoru Wschodniego od 1975 roku do głosowania w sprawie niepodległości w 1999 roku. W tym czasie kanadyjskie grupy społeczeństwa obywatelskiego i organizacje pozarządowe wspierały timorskich działaczy niepodległościowych, promując alternatywną kanadyjską politykę zagraniczną, która koncentrowała się na samostanowieniu i prawach człowieka. Po podążaniu za przykładem pro-indonezyjskich sojuszników w latach 70-tych i 80-tych, w latach 90-tych Ottawa ugięła się pod presją tych organizacji pozarządowych i zaczęła podejmować własne decyzje, ostatecznie naciskając na podobnie myślące kraje, by przyłączyły się do niej we wspieraniu samowładztwa Timoru.
David Webster czerpie z wcześniej niewykorzystanych źródeł archiwalnych, aby wyrazić zarówno rządowe, jak i pozarządowe postrzeganie kryzysu. Prawa człowieka, konkurencyjne roszczenia nacjonalistyczne i przywracanie pokoju - kluczowe tematy XX wieku - przecinają się w Timorze Wschodnim, a konflikt stanowi model wielopoziomowego dialogu, dyplomacji obywatelskiej i nowatorskich podejść do rozwiązywania złożonych sporów. Ostatecznie Webster krytykuje kanadyjski rząd za współudział w niemal ludobójstwie, pokazując, że jasne spojrzenie na historię międzynarodową musi uwzględniać perspektywę pozapaństwową.
