Reality, Magic, and Other Lies: Fairy-Tale Film Truths
Reality, Magic, and Other Lies: Fairy-Tale Film Truths bada powiązania i nieciągłości między kłamstwami i prawdą w filmach baśniowych, aby bezpośrednio zająć się obecną polityką baśni i rzeczywistości. Od czasów oświecenia pojęcia magii i cudowności zostały zdegradowane do sfery fantazji, a nauka i rzeczywistość były rozumiane jako obiektywne i prawdziwe. Jednak sceptycyzm związany z myślą postmodernistyczną i krytyką z różnych perspektyw - w tym między innymi antyrasistowskiej, dekolonialnej, niepełnosprawności i feministycznej - sprawia, że to binarne rozróżnienie staje się wątpliwe. Co więcej, dokładna treść magii i nauki zmieniała się w historii i w różnych miejscach. Pauline Greenhill proponuje pomysł, że bajki, szczególnie za pośrednictwem medium filmowego, często odnoszą się do tych rozróżnień, czyniąc magię realną, a rzeczywistość magiczną.
Reality, Magic, and Other Lies składa się ze wstępu, dwóch części i zakończenia, przy czym pierwsza część, "Studio, Director, and Writer Oeuvres", dotyczy tego, w jaki sposób baśniowe filmy angażują się i kwestionują naukowe lub oparte na faktach podejście do prawdy i rzeczywistości, opierając się na filmach firmy LAIKA zajmującej się animacją poklatkową, niezależnego filmowca Tarsema oraz gawędziarza i pisarza Freda Pellerina. Druga sekcja, "Tematy i zagadnienia z trzech bajek", ukazuje magię baśniowych filmów badających rzeczywiste problemy i doświadczenia na przykładzie opowieści o "Jasiu i Małgosi", "Drzewie jałowcowym" i "Kopciuszku". Ostatnia sekcja, "Moving Forward? " sugeruje, że kluczem do zmierzenia się z rzeczywistością współczesnych problemów jest inwestowanie w bajki jako przewodnik, a nie środek ucieczki, poprzez gromadzenie społeczności i nigdy nie zapominanie o wierze.
Książka Reality, Magic, and Other Lies - która zainteresuje badaczy i studentów zajmujących się filmem i baśniami - rozważa sposoby, w jakie baśnie w swoich zapośredniczonych formach dekonstruują świat i oferują alternatywne poglądy na pokojowe, właściwe, sprawiedliwe i intersekcjonalnie wieloaspektowe spotkania z ludźmi, zwierzętami niebędącymi ludźmi i resztą środowiska.
