Pennsylvania Constitutional Development
Pennsylvania Constitutional Development okazała się ostatecznym studium historii konstytucji Pensylwanii w jej pierwszych czterech wcieleniach.
Krytyka Rosalind Branning, opublikowana po raz pierwszy w 1960 roku, odzwierciedla ruch, który doprowadził do konstytucji z 1968 roku. Po prześledzeniu historii konstytucji z 1776 roku i jej najwcześniejszych rewizji - w 1790 i 1838 roku - Branning skupia się przede wszystkim na konwencji konstytucyjnej z lat 1872-73 i wynikającym z niej dokumencie z 1874 roku, który przetrwał prawie sto lat.
Wykorzystuje opublikowane debaty, akta prasowe i obserwacje współczesnych pisarzy i mężów stanu, aby zapewnić szczegółowe i wciągające studium polityki i przywództwa tamtych czasów. Jej analiza pokazuje, że ta konwencja konstytucyjna stworzyła instrument, który został zaprojektowany w celu zaspokojenia dziewiętnastowiecznych potrzeb, ale będzie wymagał znaczących zmian przez przyszłe pokolenia. Przewidując kwestie, które zostaną poruszone na konwencji konstytucyjnej z lat 1967-68, Branning identyfikuje elementy niezbędne do skutecznego stanowienia prawa konstytucyjnego.
Ewolucja zbioru praw Pensylwanii służy jako dobitny przykład możliwości i słabości nieodłącznie związanych z procesem definiowania skutecznego zarządzania państwem. Pennsylvania Constitutional Development pozostaje niezbędnym źródłem wiedzy dla studentów i historyków, a każdy zainteresowany rządem stanu Keystone powinien ją przeczytać.