Ocena:
Książka została ogólnie dobrze przyjęta, chwalona za inspirującą treść, jasne pomysły i wciągające podejście do głoszenia. Istnieje jednak pewna krytyka dotycząca jej metod interpretacji i możliwości zastosowania w różnych kontekstach.
Zalety:⬤ Inspirująca i angażująca
⬤ oferuje jasne i dobrze skonstruowane pomysły
⬤ promuje opowiadanie historii jako skuteczną metodę wygłaszania kazań
⬤ dobrze napisana i stymulująca
⬤ zapewnia bogactwo informacji w połączeniu z innymi pracami.
Niektórzy czytelnicy uważają, że może ona skłaniać się raczej ku izogezie niż tradycyjnym metodom głoszenia; metoda opowiadania historii może wymagać dostosowania do konkretnych okoliczności.
(na podstawie 8 opinii czytelników)
Igniting the Heart: Preaching and Imagination
Mówi się, że dzień kazania dobiegł końca.
Kate Bruce twierdzi, że dzień źle pomyślanego, źle przygotowanego, nudnego, oderwanego od rzeczywistości, nudnego, nieistotnego, autorytarnego, wywołującego ziewanie, protekcjonalnego, pontyfikalnego, bezcelowego i źle wygłoszonego kazania rzeczywiście się skończył. Wyobraźnia może pomóc zaangażować słuchacza w kazanie, które stara się wywołać, a nie informować.
Wyobraźnia kształtuje sposób, w jaki postrzegamy świat i siebie w nim. Jako taka odgrywa istotną rolę w tym, jak kaznodzieje postrzegają samo zadanie głoszenia, co z kolei wpływa na sposób, w jaki wykonujemy to zadanie. Teologia wyobraźni została przedstawiona w celu wykazania kluczowego znaczenia wyobraźni w życiu wiary.
Wiąże się z tym analiza sakramentalnej natury kaznodziejstwa i roli wyobraźni w umożliwianiu momentu "aha, teraz to rozumiem" sakramentalnego "widzenia-jak". W związku z umożliwieniem nowego widzenia, zdefiniowano i omówiono głoszenie głosem lirycznym, a także znaczenie kaznodziejów kształtujących kazania dla ucha.
