Disarmament and Decommissioning in the Nuclear Domain
Po zdobyciu bomby atomowej przez pięć państw, Organizacja Narodów Zjednoczonych rozpoczęła prace nad kilkoma traktatami mającymi na celu ograniczenie rozprzestrzeniania broni jądrowej. Wysiłki te nie powiodły się, ponieważ cztery kolejne państwa również nabyły broń jądrową.
W podobnym duchu podjęto próbę ograniczenia broni atomowej - głównie w obrębie dwóch supermocarstw. Chociaż liczba broni zmniejszyła się, nowe bomby produkowane obecnie są potężniejsze i bardziej precyzyjne, co neguje jakąkolwiek redukcję ich liczby. W dziedzinie cywilnego wykorzystania energii jądrowej, wszystkie obiekty jądrowe (reaktory, fabryki itp.) mają ograniczoną żywotność.
Po trwałym zamknięciu elektrowni obiekty te muszą zostać wycofane z eksploatacji i zdemontowane. Operacje te są trudne, czasochłonne i kosztowne.
Ponadto podczas likwidacji powstają duże ilości odpadów radioaktywnych różnych kategorii, w tym odpadów długożyciowych i wysokoaktywnych. Zagrożenia dla środowiska i zdrowia nie są bez znaczenia podczas likwidacji.
Międzynarodowa Agencja Energii Atomowej (MAEA) i Agencja Energii Jądrowej (NEA) Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) opracowały liczne publikacje z zaleceniami. Każde państwo ma swoją własną strategię likwidacji (natychmiastową lub opóźnioną) i ostateczny plan dla terenu - czy to przywrócenie go do stanu greenfield, czy uzyskanie licencji na teren jądrowy z wielowiekowym monitorowaniem.