Twentieth-Century Russian Poetry: Reinventing the Canon
Kanon rosyjskiej poezji został przekształcony po upadku Związku Radzieckiego. Ta rewizjonistyczna praca, będąca wieloautorskim studium zmieniającej się pamięci kulturowej i tożsamości, pokazuje zmieniający się stosunek Rosji do własnej literatury w obliczu przewrotu społecznego.
Kanon literacki i tożsamość narodowa są ze sobą nierozerwalnie związane, a tworzenie kanonu jest próbą wyodrębnienia tych dzieł literackich, które najlepiej wyrażają kulturę danego narodu. Proces ten jest oczywiście płynny i podlega znaczącym zmianom, szczególnie w czasach epokowych przemian. Niniejszy tom bada zmiany w kanonie dwudziestowiecznej poezji rosyjskiej od upadku Związku Radzieckiego w 1991 roku do końca drugiej kadencji Putina jako prezydenta Rosji w 2008 roku. W następstwie poważnych zmian instytucjonalnych, takich jak zniesienie cenzury państwowej i wprowadzenie gospodarki rynkowej, otwarto drogę do hurtowej reinterpretacji dwudziestowiecznych poetów, takich jak Iosif Brodskii, Anna Achmatowa i Osip Mandelsztam, ich dzieł i życia. W ciągu ostatnich dwudziestu lat wielu krytyków dyskutowało o możliwości współistnienia różnych kanonów zakorzenionych w oficjalnej i nieoficjalnej literaturze i sugerowało zastąpienie terminu "literatura radziecka" nową definicją - "literatura rosyjska okresu radzieckiego".
Artykuły zamieszczone w tym tomie analizują różnorodne czynniki związane z przekształcaniem kanonu, rozumianego jako zbiór tekstów literackich, którym nadano wzorcowy lub reprezentatywny status "klasyki". Wśród czynników, które mogą wpływać na skład kanonu, znajdują się instytucje edukacyjne, konkurencyjne poglądy naukowców i krytyków, w tym postaci spoza Rosji, oraz samokanonizująca działalność samych poetów. Rewizja kanonu odzwierciedla również współczesne obawy związane z destabilizującymi skutkami emigracji i Internetu, a także pragnienie ponownego nawiązania kontaktu z przedrewolucyjnymi tradycjami kulturowymi poprzez narrację o przeszłości, która kładzie nacisk na ciągłość. Pomimo utrzymujących się w niektórych kręgach nostalgicznych tęsknot za jednym kanonem, obecna sytuacja jest wyzywająco zróżnicowana, równoważąc zarówno radziecką tradycję literacką, jak i równoległe współczesne światy literackie emigracji i podziemia.
Lektura obowiązkowa dla studentów, wykładowców i miłośników literatury rosyjskiej, Dwudziestowieczna poezja rosyjska uaktualnia nasze rozumienie postsowieckiej Rosji.