Roman Butrint: Ocena

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

Roman Butrint: An Assessment

Zawartość książki:

Butrint, starożytne Buthrotum, przybierało wiele form w różnych epokach, ukształtowanych przez niemal ciągłe interakcje między tym miejscem, jego lagunowym krajobrazem i Morzem Śródziemnym. Chociaż Butrint nie pojawia się w żadnym z zapisów wczesnej greckiej kolonizacji, aby zidentyfikować go jako osadę koryncką, musiały istnieć silne powiązania między nim a metropolitalną kolonią Koryntu na Korfu.

Błogosławiona źródłami, które posiadały właściwości lecznicze, została stworzona mała polis - rozszerzona o sanktuarium lecznicze poświęcone Asklepiosowi. Juliusz Cezar, przebywający w Butrincie i pilnie potrzebujący zaopatrzenia do walki z Pompejuszem, musiał postrzegać sanktuarium, otoczone w dużej mierze wyschniętymi bagnami, jako idealne miejsce do osiedlenia weteranów jako kolonii. Był to oczywisty kamień węgielny w kontrolowaniu przejścia z Adriatyku do Morza Egejskiego. Wydaje się, że liczba wczesnych osadników była ograniczona i prawdopodobnie byli to głównie cywile. Jednak zmiany polityczne w magistracie miasta były natychmiastowe i w stosunkowo krótkim czasie wprowadzono fundamentalne zmiany w fizycznym układzie miasta.

Jego nowy rzymski status sprawił, że Butrint znalazł się bezpośrednio przed najwyższymi władzami Rzymu, a w ciągu około piętnastu lat, pod przewodnictwem Augusta po jego zwycięstwie pod Actium, miasto zostało ponownie założone jako kolonia i otrzymało kluczową rolę w sponsorowanym przez dwór Wergiliusza eposie Eneida. Butrint, teraz połączony ze zwycięskim miastem Nikopolis, a nie w cieniu Korfu, prosperował. Tkanka miejska ewoluowała, czasem słabła, ale zasadniczo utrzymała się do późniejszego VI wieku n.e. Niniejszy tom jest oceną rzymskiej archeologii, kompilacją badań i raportów terenowych, które koncentrują się na założeniu i wczesnej historii kolonii.