Rok, w którym tańczyliśmy: Pamiętnik

Opinie czytelników

Recenzje książki „The Year We Danced” autorstwa Stephena E. Smitha podkreślają jej nostalgiczny i humorystyczny portret życia w college'u w latach sześćdziesiątych XX wieku, dzięki czemu jest ona zrozumiała dla tych, którzy doświadczyli tej epoki. Rozmowny ton pisania sprawia, że czytelnicy czują się tak, jakby wspominali z autorem wspólne doświadczenia. Niektórzy czytelnicy uznali jednak pewne aspekty pamiętnika za mało zabawne i zakwestionowali niektóre wybory narracyjne.

Książka skutecznie oddaje istotę życia w college'u w latach sześćdziesiątych, tworząc nostalgiczne i relatywne doświadczenie. Jej konwersacyjny ton sprawia, że jest wciągająca, a wielu czytelników docenia humor w całej narracji, opisując ją jako lekką, ale wciągającą. Tempo jest godne pochwały i zachęca do dalszego czytania, dzięki czemu jest to przyjemny pamiętnik.

Niektórzy czytelnicy stwierdzili, że pamiętnik był tylko lekko zabawny, sugerując, że niektóre elementy, takie jak wyjaśnienie wyboru uczelni przez ojca autora, nie były jasne lub celowe. Wspomniano również, że niektórzy mogą nie współgrać z każdym aspektem narracji, takim jak konkretne szczegóły, które wydają się przypadkowe lub niezwiązane z większym tematem.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Year We Danced: A Memoir

Zawartość książki:

Wraz z rosnącą liczbą przypadków Covid i stale rosnącą liczbą zgonów, wielokrotnie nagradzany pisarz Stephen E. Smith zdecydował, że należy - a może nawet trzeba - pisać o szczęśliwszych, mniej stresujących czasach.

W pudełku z zapomnianymi dokumentami ponownie odkrył luźne segregatory i pamiątki z pierwszego roku studiów. Minęło ponad pół wieku, ale czytając notatki z zajęć, osobiste obserwacje i wycinki, które wyrwał z czasopism i gazet, poskładał wydarzenia, dobre i złe, czułe i tragiczne, które ukształtowały jego pierwszy rok. Wiele z tego, co pisze, jest rozbrajająco zabawne, ale wspomnienie Ruchu Praw Obywatelskich, wojny w Wietnamie i złożoności znalezienia się obcym na Południu zmusiło go do ponownej oceny okresu swojego życia, który od dawna wspominał jako beztroski.

W tym żywym i przejmującym pamiętniku z połowy lat 60. czytelnicy zrozumieją, jak przyjaźń, miłość do języka i muzyki oraz słodko-gorzkie wspomnienie utraconej miłości mogą pomóc nam przetrwać trudne czasy.