Ocena:

Książka „Revolution in the Air” autorstwa Maxa Elbauma przedstawia kompleksową historię Nowego Ruchu Komunistycznego (NCM) w USA, jego rozkwitu i upadku od lat 60. do 90. ubiegłego wieku. Zawiera osobiste wspomnienia działaczy i analizuje ideologiczne zmagania, wyzwania organizacyjne i historyczny kontekst ruchu. Chociaż jest chwalona za szczegółowe badania i czytelność, niektórzy czytelnicy krytykują jej brak wglądu w żywe doświadczenia zaangażowanych osób i wnioski autora dotyczące spuścizny ruchu.
Zalety:Bardzo czytelna i pouczająca, dokładna dokumentacja historyczna, wnikliwe relacje uczestników, skuteczne wyzwanie dla narracji „dobre lata sześćdziesiąte / złe lata sześćdziesiąte” oraz zwrócenie uwagi na antyrasizm i wielokulturowość w ruchu.
Wady:Niewystarczająca eksploracja osobistych doświadczeń aktywistów, brak głębi w analizach późniejszych lat (1974-1980), artykuły redakcyjne, które niektórzy czytelnicy uznali za stronnicze, nacisk na dogmatyzm organizacyjny bez odpowiedniej dyskusji na temat szerszych czynników kontekstowych oraz niewystarczająca uwaga poświęcona kluczowym wydarzeniom, takim jak masakra w Greensboro.
(na podstawie 11 opinii czytelników)
Revolution in the Air: Sixties Radicals Turn to Lenin, Mao and Che
Pierwsze dogłębne studium długiego marszu amerykańskiej Nowej Lewicy po 1968 roku.
Lata sześćdziesiąte były czasem, w którym radykalne ruchy nauczyły się przyjmować dwudziestowieczny marksizm. Revolution in the Air jest ostatecznym studium tego punktu zwrotnego i bada, czego dzisiejszy ruch oporu może nauczyć się ze spuścizny Lenina, Mao i Che.
Opowiada historię "nowego ruchu komunistycznego", który był najbardziej zintegrowanym rasowo i szybko rozwijającym się ruchem na lewicy. Tysiące młodych aktywistów, zradykalizowanych przez wojnę w Wietnamie i wyzwolenie Czarnych, a także pobudzonych przez ruchy portorykańskie, chicano i azjatycko-amerykańskie, przyjęło wersję marksizmu zorientowaną na Trzeci Świat. Ci wielbiciele Mao, Che i Amilcara Cabrala zorganizowali opór wobec republikańskiej większości Nixona i Forda.
W latach 80. grupy te albo upadły, albo stały się drobnymi odłamkami marzenia o światowej rewolucji maoistowskiej. Kwestionując ideę podziału na wczesne "dobre lata sześćdziesiąte" i późniejsze "złe lata sześćdziesiąte", Max Elbaum jest szczególnie zainteresowany odzyskaniem lekcji nowego ruchu komunistycznego dla dzisiejszych aktywistów, którzy, podobnie jak ich poprzednicy z lat sześćdziesiątych, dorastają w czasach, gdy lewica nie ma masowego poparcia i jest podzielona wzdłuż linii rasowych.
Z nową przedmową Alicii Garzy, współzałożycielki #BlackLivesMatter.