Ocena:

Revenance autorstwa Cynthii Hogue to głęboko introspektywne i medytacyjne dzieło, które wykorzystuje subtelny język i obrazy, aby wywołać u czytelników silne emocje i samoświadomość. Książka porusza tematy nieobecności, tęsknoty i interakcji między namacalnością a abstrakcją, zapraszając czytelników do zaangażowania się w swoje myśli i otaczający ich świat w nowy sposób.
Zalety:Pisanie jest eleganckie, intensywne i pełne bogatych obrazów, które sprzyjają głębokiemu połączeniu z emocjami. Użycie subtelnego języka i powtarzających się dźwięków tworzy wciągające i wciągające doświadczenie czytelnicze. Tematy duchów i wspomnień rezonują przez cały czas, prowadząc do głębokiej eksploracji życia, miłości i wolności.
Wady:Introspektywna natura książki może nie spodobać się wszystkim czytelnikom, ponieważ wymaga pewnego poziomu uważności i cierpliwości. Niektórzy mogą uznać abstrakcyjne koncepcje za trudne lub mniej wciągające, jeśli szukają bardziej prostej narracji.
(na podstawie 2 opinii czytelników)
Ósmy zbiór Cynthii Hogue, Revenance, jest na przemian elegijny, ekopoetycki i niepolityczny, jest kondensacją empatycznych spotkań z innymi i innością. Hogue używa słowa "revenant", oznaczającego po francusku "ducha", aby rozważyć kwestie życia i życia pozagrobowego oraz scharakteryzować sposoby, w jakie ludzie i miejsca, które kochamy, powracają do nas i zwracają nas do nas samych, rozliczając nas z tego.
Wiersze Revenance zawierają wymowne postacie, takie jak przewodnik o imieniu Blake, który, zauważając oznaki globalnego ocieplenia, będzie mówił o duchach, ale nie o aniołach; mężczyzna, który umiera i zostaje przywrócony do życia dzięki wyobraźni miłości; oraz kobieta, która potrafi mówić językiem zagrożonych drzew. Pisząc te wiersze, Hogue często podróżowała po kraju do swoich rodzinnych korzeni w stanie Nowy Jork, aby pomóc w opiece nad umierającym ojcem.
W końcu zaczęła zapisywać niektóre z wielu historii, które usłyszała o tajemniczych spotkaniach i wizytach, takich jak sama wkrótce miała być świadkiem, przez kilka intensywnych lat. Chociaż żałoba wycisza wątki tych wierszy, Hogue oddziela to, co osobiste, aby być obecną dla innych w zaciekle zaangażowanej i innowacyjnej poezji.