Ocena:
Recenzje monologu Spaldinga Graya podkreślają jego wyjątkową zdolność do uchwycenia złożoności i radości życia rodzinnego poprzez osobiste opowiadanie historii. Czytelnicy doceniają jego humor, wzruszenie i ewolucję jego pisarstwa w miarę jak radzi sobie z rodzicielstwem. Pomimo krytyki dotyczącej struktury książki i braku jego wcześniejszego stylu, wielu uważa ją za wzruszającą refleksję na temat jego doświadczeń jako członka rodziny.
Zalety:⬤ Opowiadanie Graya jest szczere, humorystyczne i przejmujące.
⬤ Tekst jest zrozumiały dla tych, którzy mierzą się z rodzicielstwem.
⬤ Wielu recenzentów docenia ewolucję jego pisarstwa i głębię jego refleksji na temat życia rodzinnego.
⬤ Opisy jego relacji z dziećmi są szczere i przedstawiają pełną miłości dynamikę rodzinną.
⬤ Książka oferuje poczucie zamknięcia i zadowolenia w narracji Graya.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że pisarstwu brakuje ostrości i dowcipu wcześniejszych dzieł Graya.
⬤ Krytyka dotyczy niedoskonałości strukturalnych i dosłowności w jego prozie.
⬤ Kilku recenzentów wyraziło dyskomfort z powodu szczerych przemyśleń Graya na temat rodzicielstwa, określając je jako samolubne lub sprzeczne.
⬤ Bardziej łagodny i mniej ostry ton może nie przypaść do gustu fanom jego wcześniejszych, bardziej ostrych dzieł.
(na podstawie 11 opinii czytelników)
Morning, Noon and Night
Przezabawny monolog o ojcostwie autorstwa wyjątkowego komika.
W Rano, w południe i w nocy mistrz konfesjonału, Spalding Gray, opowiada pełną wydarzeń, naładowaną emocjami i skandalicznie zabawną historię jednego dnia ze swojego życia w październiku 1997 roku, po narodzinach swojego syna Theo. Przerażony perspektywą posiadania kolejnego syna, biorąc pod uwagę to, co on i jego dwaj bracia zrobili swojemu ojcu, i ambiwalentnie nastawiony do pomysłu życia w małym, osobliwym miasteczku na wschodzie Long Island, które wydaje się dziwnym objazdem dla mężczyzny przeznaczonego do Kalifornii, Gray odczuwa oczywiście głębokie pokrewieństwo ze swoim chłopcem, urodzonym z wyglądem „mokrego, niebieskiego bobra”. Nie jest to jednak tylko opowieść ojca o niemowlęcym synu; to historia jego nowego życia ze swoją dziewczyną Kathie; jego królewsko przedwcześnie dojrzałą jedenastoletnią pasierbicą, Marissą („Proszę, nie pozwól mi umrzeć dziewicą”); i jego starszym synem, Forrestem, który raz po raz drażni Graya swoją metafizyczną dociekliwością - „Tato, co kryje się za gwiazdami?”. ”, „Jak świętują muchy? „.
Bogato komiksowe dzieło o rodzicielstwie, o dorosłych, którzy nie dorastają i dzieciach, które dorastają, Morning, Noon and Night jest jak dotąd najbardziej dojrzałym dziełem Graya.
