Ocena:
Książka oferuje dogłębną i wnikliwą analizę Parsifala Wagnera, chwaloną za dogłębną eksplorację tematów opery, muzyki i kontekstu historycznego. Składa się z różnych esejów, które są przeznaczone zarówno dla poważnych naukowców, jak i zwykłych czytelników, choć niektóre treści mogą być przytłaczające dla tych drugich.
Zalety:⬤ # Oferuje kompleksową i wnikliwą analizę „Parsifala”.
⬤ Zawiera ilustracje muzyczne zwiększające zrozumienie.
⬤ Odnosi się do błędnych przekonań na temat twórczości Wagnera.
⬤ Zawiera różnorodne eseje, równoważące treści akademickie i przystępne.
⬤ W przemyślany sposób omawia wymiar duchowy i religijny.
⬤ Szeroko polecana dla poważnych entuzjastów Wagnera.
⬤ Niektóre eseje mogą być zbyt szczegółowe lub zawierać zbyt wiele informacji dla zwykłych czytelników.
⬤ Niektóre tematy mogą być kontrowersyjne.
⬤ Akademicka głębia może onieśmielać mniej poważnych czytelników.
⬤ Omówienie kompozycji muzycznych może być dla niektórych niewystarczająco wnikliwe.
(na podstawie 7 opinii czytelników)
A Companion to Wagner's Parsifal
Parsifal Richarda Wagnera pozostaje niewyczerpanym, choć wysoce kontrowersyjnym dziełem. Ten „festiwalowy spektakl poświęcenia sceny”, jak określił go kompozytor, stanowi kulminację jego wysiłków zmierzających do połączenia średniowiecznego mitu i nowoczesnej muzyki w dynamicznej relacji.
Zaangażowanie Wagnera w religię - zarówno buddyjską, jak i chrześcijańską - osiąga tutaj punkt kulminacyjny, ponieważ stara się on za pomocą środków artystycznych „ocalić istotę religii poprzez postrzeganie jej mitycznych symboli... zgodnie z ich wartością figuratywną, umożliwiając nam dostrzeżenie ich głębokiej, ukrytej prawdy poprzez wyidealizowaną reprezentację”. Autorzy tego zbioru wkraczają na nowy grunt, badając tekst, muzykę i historię recepcji Parsifala.
Zapożyczenia - i odejścia - Wagnera ze średniowiecznych źródeł legendy o Graalu, Parzival Wolframa i Perceval Chretiena, są szczegółowo rozważane, a napięta relacja dzieła z chrześcijaństwem jest badana. Pojawiają się nowe perspektywy, które dotyczą długiej genezy tekstu i muzyki, jej pokrewieństw z wcześniejszymi dziełami Wagnera, zwłaszcza Tristan und Isolde, oraz dokładnego sposobu, w jaki muzyka została skomponowana. Eseje odnoszą się do odważnego, modernistycznego języka muzycznego dzieła i jego bezprecedensowego krajobrazu dźwiękowego obejmującego ukryte chóry i inne niewidoczne źródła dźwięku.
Burzliwa, zdumiewająca, a czasem niepokojąca historia przedstawień Parsifala od 1882 do 2004 roku jest po raz pierwszy szczegółowo prześledzona, ukazując niezmienną fascynację wywieraną przez to wyjątkowo wymagające dzieło sztuki. Autorzy: Mary A. Cicora, James M.
McGlathery, Ulrike Kienzle, Warren Darcy, Roger Allen. William Kinderman i Katherine Syer wykładają na Uniwersytecie Illinois w Urbana-Champaign i często prowadzą seminaria podczas Festiwalu Wagnerowskiego w Bayreuth w Niemczech.
