Przepisana pamięć

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

Memory Rewritten

Zawartość książki:

"Memory Rewritten" Marielli Nigro, poruszając się między wspomnieniami a filozoficznymi dociekaniami, bada ciągły wpływ traumy z dzieciństwa i siłę poezji, która pozwala pogodzić się ze stratą, a nawet odnaleźć w niej piękno.

Moje siostrzane dusze, nigdy nie oglądajcie się za siebie! napominała urugwajska modernistyczna poetka Delmira Agustini (1886-1914) w elegii, która przypomina nam o losie biblijnej żony Lota, a także niefortunnego Orfeusza. Czasem jednak spojrzenie wstecz jest konieczne - zwłaszcza, gdy chodzi o utraconą siostrę.

Utwór "Memory Rewritten" urugwajskiej poetki Marielli Nigro to medytacja nad niewystarczalnością języka jako pojemnika dla ludzkich emocji i pamięci - a jednocześnie rzeczywistością, w której jest to jedyny środek, jaki mamy. Piszę elegię / i tak układam ciemny bukiet bezużytecznych słów / z ich elokwencją połamanych płatków / i płonących w retoryce haftowanych liści / wiersz rośnie w czarnej wodzie / kruchego przepełnionego wazonu, stwierdza Nigro. Duch ukochanej siostry zmarłej w dzieciństwie nawiedza te wiersze, podobnie jak potrzeba powtarzania, przymus powrotu do miejsc straty i bólu.

Jednak zamiast jedynie powtarzać wspomnienia, Nigro elegancko je przekształca, wydobywając piękno z wraku: "W pudełku zamknęłam jak eleuzyjskie tajemnice wiersze, które dzieliliśmy poprzedniego roku pod styczniowym księżycem, wraz z kolorowymi wstążkami i szklanymi koralikami, o które walczyliśmy, teraz tylko moje". W poetyce przypominającej ecriture feminine Helene Cixous, Nigro przekształca trzewne, cielesne doświadczenia straty i zabiera czytelnika ze sobą w podróż, w której żałoba nie przebiega w żadnych uporządkowanych etapach, gdzie ból i uzdrowienie współistnieją w bałaganie języka, a z nich wyłania się wiersz.