Privatizing Justice: Arbitration and the Decline of Public Governance in the U.S.
Jednym z głównych celów konserwatywnego ruchu prawniczego z lat 70.
było cofnięcie polityki Nowego Ładu, która faworyzowała siłę roboczą kosztem kapitału. Jedną z najskuteczniejszych strategii ruchu okazało się wprowadzenie dwupartyjnego ustawodawstwa dotyczącego arbitrażu i przekonanie sądów, że rozstrzyganie sporów w ten sposób jest lepsze niż postępowanie sądowe.
Obecnie większość konsumentów i pracowników jest związana umowami arbitrażowymi, w których są zobowiązani do poddania wszystkich przyszłych skarg prywatnemu, wiążącemu systemowi arbitrażu i rezygnacji z dostępu do systemu prawnego. Arbitraż w pierwotnym kształcie sprzed ponad stu lat stoi jednak w wyraźnym kontraście do arbitrażu stosowanego obecnie. To, co się zmieniło, to fakt, że Kongres, Sąd Najwyższy i sektor prywatny zaczęły promować jego stosowanie pod koniec XX wieku jako środek ochrony korporacji i innych potężnych pozwanych instytucjonalnych przed kosztami sporów sądowych i samych regulacji rządowych.
W jaki sposób arbitraż zmienił się z taniego, mniej kontradyktoryjnego i bardziej efektywnego sposobu rozwiązywania sporów między podmiotami o równej sile przetargowej w prywatne, niepodlegające kontroli, obowiązkowe forum rozstrzygania sporów między osobami fizycznymi i korporacjami, często na jednostronnych warunkach? Analizując szerszą dynamikę instytucjonalną, polityczną i prawną, która ukształtowała i umożliwiła te procesy zmian w ciągu ostatnich 150 lat, Privatizing Justice bada, w jaki sposób doszło do tej transformacji. W wyniku interakcji wielu podmiotów i instytucji - Kongresu, prezydentów, sądów, państwa administracyjnego, grup interesu i społeczności biznesowej - powstały system nie tylko głęboko przekształcił państwo amerykańskie, ale także pogłębił nierówności ekonomiczne i osłabił demokrację.
