Pozłacany wiek

Opinie czytelników

Recenzje podkreślają, że „The Gilded Age” to interesująca i satyryczna eksploracja amerykańskiego społeczeństwa po wojnie secesyjnej, ukazująca wnikliwy komentarz Twaina na temat ludzkiej natury, ambicji i korupcji politycznej. Wielu czytelników wyraża jednak niezadowolenie z jakości niektórych wydań, w szczególności formatów e-booków i fizycznych opraw.

⬤ Pisarstwo Marka Twaina jest chwalone za błyskotliwość i satyryczną głębię.
⬤ Zapewnia fascynującą historyczną perspektywę na Gilded Age i amerykańskie społeczeństwo.
⬤ Oferuje ponadczasowe spostrzeżenia na temat ambicji, ciężkiej pracy i ludzkiej natury.
⬤ Angażujące postacie i wciągająca narracja, która rezonuje ze współczesnymi problemami.

⬤ Wiele wydań cierpi z powodu niskiej jakości produkcji, w tym małych rozmiarów tekstu i delikatnych opraw.
⬤ Wersje e-booków, zwłaszcza od niektórych wydawców, mają nieodpowiednie formatowanie z nieklikalnymi przypisami i tłumaczeniami.
⬤ Niektórzy uważają, że początkowe tempo opowieści jest powolne, a inni zauważają, że nie wszystkie postacie są dobrze rozwinięte w całej narracji.

(na podstawie 36 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Gilded Age

Zawartość książki:

Gabinety konsultacyjne doktora Oriona Hooda, wybitnego kryminologa i specjalisty od pewnych zaburzeń moralnych, znajdowały się wzdłuż nadbrzeża w Scarborough, w szeregu bardzo dużych i dobrze oświetlonych francuskich okien, z których widać było Morze Północne niczym niekończącą się zewnętrzną ścianę z niebiesko-zielonego marmuru. W takim miejscu morze miało w sobie coś z monotonii niebiesko-zielonego dado, ponieważ w samych komnatach panował straszliwy porządek, nie różniący się od straszliwego porządku morza.

Nie należy przypuszczać, że apartamenty doktora Hooda wykluczały luksus, a nawet poezję. Te rzeczy były tam na swoim miejscu, ale czuło się, że nigdy nie opuszczały swojego miejsca. Luksus tam był: na specjalnym stoliku stało osiem lub dziesięć pudełek najlepszych cygar, ale były one zbudowane na planie tak, że najmocniejsze były zawsze najbliżej ściany, a najdelikatniejsze najbliżej okna.

Na tym luksusowym stole zawsze stał tantal zawierający trzy rodzaje spirytusu, wszystkie o doskonałości likieru, ale fantaści twierdzili, że whisky, brandy i rum wydawały się zawsze stać na tym samym poziomie. Była tam poezja: lewy róg pokoju był wyłożony tak kompletnym zestawem angielskich klasyków, jak prawa ręka mogła pokazać angielskich i zagranicznych fizjologów.