Ocena:
Książka zawiera szczegółową analizę rewolucji kulturalnej i jej wpływu na chińską edukację i przywództwo, koncentrując się na Uniwersytecie Tsinghua. Oferuje zrównoważony pogląd, który podkreśla zarówno negatywne, jak i pozytywne aspekty rewolucji kulturalnej. Analiza podważa powszechną krytykę, pokazując postępy edukacyjne i możliwości, jakie stworzyła dla wcześniej marginalizowanych grup. Czytelnicy zyskują wgląd w transformację chińskiej klasy rządzącej i złożoność dynamiki społeczno-politycznej Chin.
Zalety:⬤ Kompleksowa analiza rewolucji kulturalnej i jej wpływu na edukację i przywództwo w Chinach.
⬤ Oferuje zrównoważoną perspektywę, która podkreśla zarówno innowacje, jak i wyzwania w tym okresie.
⬤ Szczegółowe studium przypadku Uniwersytetu Tsinghua, zapewniające kontekst historyczny i dane.
⬤ Ujawnia fuzję elit politycznych i intelektualnych, wyjaśniając, w jaki sposób wyłoniła się nowa klasa rządząca.
⬤ Wciągający styl pisania, który zachęca zarówno nowicjuszy, jak i ekspertów do zrozumienia złożonych zagadnień.
⬤ Niektórzy czytelnicy mogą uznać za niewygodne stosowanie przypisów końcowych zamiast przypisów dolnych.
⬤ Skupienie książki na konkretnej instytucji może ograniczyć jej zastosowanie do szerszych kontekstów.
⬤ Wymaga od czytelników poruszania się po złożonym historycznym i ideologicznym terenie, co może być wyzwaniem dla osób niezaznajomionych z tematem.
(na podstawie 4 opinii czytelników)
Rise of the Red Engineers: The Cultural Revolution and the Origins of China's New Class
Rise of the Red Engineers wyjaśnia burzliwe początki klasy technokratycznych urzędników, którzy dziś rządzą Chinami.
W fascynującej relacji autor Joel Andreas opisuje, w jaki sposób dwie wzajemnie wrogie grupy - słabo wykształceni chłopscy rewolucjoniści, którzy przejęli władzę w 1949 roku i stara wykształcona elita Chin - połączyły się, tworząc nową klasę dominującą. Po wywłaszczeniu klas posiadających w kraju, Mao i partia komunistyczna podjęli radykalne środki w celu wyeliminowania różnic klasowych opartych na wykształceniu, zaostrzając antagonizmy między nowymi elitami politycznymi i starymi elitami kulturalnymi.
Ostatecznie jednak ataki Mao na obie grupy podczas rewolucji kulturalnej pobudziły jedność między elitami, torując drogę - po jego śmierci - do konsolidacji nowej klasy, która połączyła ich zasoby polityczne i kulturowe. Historia ta została opowiedziana poprzez studium przypadku Uniwersytetu Tsinghua, który - jako najważniejsza chińska szkoła technologiczna - znajdował się w epicentrum tych konfliktów i stał się preferowanym przez partię miejscem szkolenia technokratów, w tym wielu obecnych przywódców Chin.
