Powrót tubylca

Opinie czytelników

Recenzje „Powrotu tubylca” Thomasa Hardy'ego podkreślają bogatą scenerię przyrodniczą powieści, złożone postacie i wciągającą fabułę, rozgrywającą się na tle Egdon Heath. Wielu recenzentów chwali głębię prozy Hardy'ego i klimatyczną fabułę, zwłaszcza w wersji audio z narracją Alana Rickmana. Niektórzy krytycy uważają jednak, że postaciom brakuje głębi i emocjonalnego związku, co sugeruje, że może to nie być jedno z najmocniejszych dzieł Hardy'ego.

⬤ Bogate opisy scenerii (Egdon Heath), które wzbogacają historię.
⬤ Złożone i angażujące postacie o sprzecznych motywach.
⬤ Dobrze napisana i szybka narracja jak na swoje czasy.
⬤ Narracja Alana Rickmana dodaje głębi i zanurza w doświadczeniu.
⬤ Tematycznie bogaty w eksplorację miłości, walki i ludzkiej kondycji.

⬤ Niektórzy recenzenci stwierdzili, że postaciom brakuje głębi i można je zapomnieć.
⬤ Krytycy uważają, że fabuła miała problemy z tempem i brakowało jej emocjonalnej siły.
⬤ Niektóre wątki poboczne i motywacje postaci zostały uznane za niedopracowane.
⬤ Nie wszyscy czytelnicy uważają, że jest to jedno z najlepszych dzieł Hardy'ego.

(na podstawie 143 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Return of the Native

Zawartość książki:

Fragment książki: podczas zimowych ciemności, burz i mgieł. Wtedy Egdon został pobudzony do wzajemności; burza była jego kochankiem, a wiatr jego przyjacielem.

Potem stał się domem dziwnych upiorów i okazało się, że jest nierozpoznanym dotąd pierwowzorem tych dzikich regionów ciemności, które niejasno otaczają nas w nocnych snach o ucieczce i katastrofie, i nigdy nie myśli się o nich po śnie, dopóki nie zostaną ożywione przez sceny takie jak ta. W tej chwili było to miejsce doskonale zgodne z naturą człowieka - ani upiorne, ani nienawistne, ani brzydkie; ani pospolite, ani bezsensowne, ani oswojone; ale, podobnie jak człowiek, lekceważone i trwałe; a przy tym wyjątkowo kolosalne i tajemnicze w swej śniadej monotonii. Podobnie jak w przypadku niektórych osób, które długo żyły z dala od siebie, samotność zdawała się spoglądać z jego oblicza.

Miał samotną twarz, sugerującą tragiczne możliwości. Ten niejasny, przestarzały, zastąpiony kraj pojawia się w Domesday.

Jego stan jest tam zapisany jako wrzosowisko, furzy, briary wilderness - „Bruaria”. Następnie Read More.