Posthumanist Nomadisms across non-Oedipal Spatiality
Jako perspektywa epistemologiczna, "nomadyzm" jest wschodzącą dziedziną nauki, oferującą intersekcjonalność z ekokrytyką, feminizmem, postkolonializmem, studiami migracyjnymi i tłumaczeniami. Znaczna część badań wykorzystujących założenia nomadyzmu do odczytywania tekstów i zjawisk kulturowych jest rozproszona jako osobne artykuły w czasopismach akademickich lub jako pojedyncze rozdziały w książkach, w których główny nacisk kładziony jest na pola intersekcjonalne. Niewiele publikacji książkowych skupia się wyłącznie na konsekwencjach nomadyzmu; Posthumanistyczne nomadyzmy w przestrzeni nieedypalnej wypełniają tę pustkę.
Piętnaście rozdziałów w tym tomie bada możliwości oferowane przez perspektywę nomadyczną w celu zbadania szerokiej gamy tekstów literackich i kulturowych; zorganizowane w trzy sekcje: "Nomadyczne asamblaże", "Kartografie nieedypalne" i "Montaże czasoprzestrzenne", które działają jako jedność, aby zaprzeczyć wchłonięciu do wnętrza suwerennego terytorium. Rozdziały te nie są próbą zamknięcia nomadycznego ducha w oddzielnych pomieszczeniach; zamiast tego są to zespoły wojowników, którzy operują przemocą upolowanego zwierzęcia, odczłowieczonych ludzi i ziemi. Rozdziały te są w ciągłej wielogłosowej konwersacji z narracjami, które obozują w burzliwej pogodzie globalnych przestrzeni przejściowych. Wytyczają one rzeczywiste lub intelektualne obszary międzywęzłowych / kłączowych epistemologii nomadycznych jako polityczny opór wobec wykluczających praktyk brutalnie okablowanego świata.
Książka ta spodoba się studentom studiów podyplomowych, badaczom i wykładowcom na wydziałach literatury, literaturoznawstwa porównawczego i kulturoznawstwa. Badacze zajmujący się socjologią, antropologią kulturową, gender studies i studiami migracyjnymi również znajdą w niej materiał mający zastosowanie do rozwijających się podejść dostępnych w ich dziedzinach.
