La politica comunale delle risorse idriche
Okrzyknięta najcenniejszym zasobem naturalnym XXI wieku, woda staje się coraz rzadsza z powodu nieracjonalnego wykorzystania i wzrostu populacji, co czyni ją strategicznym zasobem dla rozwoju człowieka i jakości życia.
Prawnicy zawsze postrzegali kwestię słodkiej wody jako coś ograniczonego do konfliktów sąsiedzkich lub wykorzystania potencjału hydroelektrycznego, ale w ostatnich trzech dekadach XX wieku w Brazylii wzrosła troska o problemy środowiskowe, a niektóre przepisy zostały wdrożone i przyjęto nowe polityki, mające na celu nie tylko karanie tych, którzy powodują szkody w środowisku, ale także zapobieganie im. Zasada godności ludzkiej jest jednym z fundamentów Magna Charta z 1988 r., która, podążając za światowym trendem, zaczęła uznawać wodę za dobro publiczne do wspólnego użytku ludzi, gwarantując, że każda istota ludzka ma prawo do konsumpcji lub korzystania z wody na swoje indywidualne potrzeby, również regulowane przez ustawę 9.
433/97. Dlatego też, aby zrealizować to prawo na skalę lokalną, rola gmin w rozwoju polityki środowiskowej jest fundamentalna, co zilustrujemy poniżej.