Underground Streams: National-Conservatives After World War II in Communist Hungary and Eastern Europe
Autorzy tego zredagowanego tomu zajmują się ukrytym przyciąganiem, które istniało między skrajnościami lewicy i prawicy oraz internacjonalizmu i nacjonalizmu przez dziesięciolecia komunistycznej dyktatury w Europie Wschodniej. Można by przypuszczać, że w ramach represyjnych reżimów opartych na lewicowej ideologii i internacjonalizmie, ich prawicowi przeciwnicy zostaliby pokonani i ostatecznie usunięci.
Z drugiej strony, eseje te opisują szlak przetrwania i odrodzenia „prawicowej” myśli i działań pod komunistyczną dyktaturą. Opór i dostosowanie są badane w różnych fazach od ery stalinowskiej do upadku bloku sowieckiego, przy czym ciągłość zapewniana przez milczące lub ukryte prawicowe dyskursy jest szczególnie brana pod uwagę.
Wschodnioeuropejska prawica, zarówno w wersji konserwatywnej, jak i faszystowskiej, koncentrowała się na nacjonalizmie, czynniku legitymizującym, który wzrósł wraz z upadkiem reżimów, dlatego autorzy poświęcają nacjonalizmowi szczególną uwagę. Dwa źródła dokumentalne dla tych esejów, które się wyróżniają, to akta służb bezpieczeństwa i wyjątkowo bogate Archiwum Historii Mówionej zebrane przez Instytut 1956 w Budapeszcie na Węgrzech.