Początki negocjacji indonezyjsko-holenderskich i rozmów w Hoge Veluwe

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

The Beginnings of the Indonesian-Dutch Negotiations and the Hoge Veluwe Talks

Zawartość książki:

Niniejsze opracowanie autorstwa Idrusa Nasira Djajadiningrata obejmuje ważny, ale dotychczas praktycznie nieopisany aspekt współczesnej historii Indonezji - pierwszy okres negocjacji między rewolucyjną Republiką Indonezji a Holandią. Podczas gdy znacząca monografia dr Alastaira Taylora na temat końcowych etapów tych negocjacji wkrótce zostanie opublikowana, jak dotąd nie napisano żadnego poważnego opracowania naukowego obejmującego dwie główne poprzednie fazy, początkowy okres kontaktów (od końca 1945 r.

do połowy 1946 r.) i pośredni okres Linggadjati (połowa 1946 r. - połowa 1947 r.). Jest to najwcześniejszy z tych okresów, którego kulminacją była do tej pory niejasna konferencja Hoge Veluwe, którą pan Djajadiningrat omówił w tym badaniu.

Jego badania jasno pokazują, jak ważna była ta faza w przygotowaniu sceny dla negocjacji, które miały nastąpić później.

Rzeczywiście, pan Djajadiningrat ujawnił fakty, które pokazują, że na początku 1946 r. pojawiły się już postawy, które miały mieć decydujący wpływ na przebieg negocjacji w ciągu następnych trzech lat - postawy, które z niewielkimi zmianami miały trwać do początku 1949 r., kiedy udany indonezyjski opór i zewnętrzne naciski połączyły się, aby stworzyć zasadniczo odmienne warunki, które sprawiły, że negocjacje na konferencji Okrągłego Stołu w listopadzie 1949 r.

zakończyły się sukcesem. Dawniej student medycyny na Uniwersytecie Indonezyjskim, Mr. Djajadiningrat dołączył do służby rządowej Republiki Indonezji natychmiast po proklamowaniu niepodległości 17 sierpnia 1945 roku.

Po okresach pracy jako oficer łącznikowy prasy i redaktor odpowiedzialny za wiadomości w języku angielskim i holenderskim w Ministerstwie Informacji Republiki, służył jako tłumacz ustny i pisemny w sekretariacie Komitetu Wojskowego Republiki przydzielonym do Komitetu Dobrych Usług ONZ w Indonezji. Następnie został oddelegowany do personelu dyplomatycznego indonezyjskiego przedstawicielstwa przy Organizacji Narodów Zjednoczonych. Służył na tym stanowisku do sierpnia 1952 r., kiedy to został mianowany szefem północnoamerykańskiego biura Ministerstwa Spraw Zagranicznych w Dżakarcie.

W lutym 1955 r. otrzymał stypendium Cornell Southeast Asia Program, a następnie podjął studia podyplomowe na Wydziale Rządowym Uniwersytetu Cornell.

- George McT. Kahin, 15 stycznia 1958 r.