Po stu dwudziestu latach: Refleksje nad śmiercią, żałobą i życiem pozagrobowym w tradycji żydowskiej

Opinie czytelników

Książka Halkina, „After One-Hundred-and-Twenty”, bada żydowskie poglądy na śmierć i życie pozagrobowe, łącząc historyczne perspektywy, osobiste anegdoty i tradycyjne praktyki. Książka spotkała się z pozytywnym przyjęciem ze względu na jasny język i prowokujące do myślenia treści, choć niektórzy czytelnicy uznali ją za mniej intelektualną niż oczekiwano i woleli bardziej skupić się na żydowskiej eschatologii niż na osobistych refleksjach.

Książka jest pięknie napisana, przystępna i zawiera urocze osobiste obserwacje. Skutecznie omawia żydowskie poglądy i tradycje dotyczące śmierci i życia pozagrobowego, dostarczając interesujących historycznych spostrzeżeń i tekstów. Wielu czytelników uznało ją za prowokującą do myślenia, pouczającą i pocieszającą.

Niektórzy czytelnicy uważali, że książka jest zbyt skoncentrowana na osobistych doświadczeniach autora, a mniej na naukowym traktowaniu żydowskiej eschatologii. Oczekiwano więcej dyskusji na temat zwyczajów, wierzeń i współczesnych praktyk, których niektórym brakowało.

(na podstawie 10 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

After One-Hundred-And-Twenty: Reflecting on Death, Mourning, and the Afterlife in the Jewish Tradition

Zawartość książki:

Głęboko osobiste spojrzenie na śmierć, żałobę i życie pozagrobowe w tradycji żydowskiej.

After One-Hundred-and-Twenty to bogate w niuanse i głęboko osobiste spojrzenie na żydowskie postawy i praktyki dotyczące śmierci, żałoby i życia pozagrobowego, które istniały i ewoluowały od czasów biblijnych do dnia dzisiejszego. Biorąc swój tytuł od hebrajskiego i jidysz błogosławieństwa, aby dożyć sędziwego wieku - mówi się, że Mojżesz miał 120 lat, kiedy umarł - książka bada, w jaki sposób pierwotna powściągliwość Biblii dotycząca życia pozagrobowego ustąpiła miejsca poglądom na temat osobistego osądu i nagrody po śmierci, zmartwychwstania ciała, a nawet reinkarnacji. Analizuje talmudyczne spojrzenie na żałobę, pochówek i życie pozagrobowe, pokazuje, jak żydowskie podejście do śmierci zmieniło się w średniowieczu wraz z myślicielami takimi jak Majmonides i mistycznymi pismami Zohar, a także zagłębia się w takie rzeczy, jak pochodzenie zwyczaju odmawiania kadiszu za zmarłych i wierzenia o spotykaniu zmarłych w wizjach i snach.

After One-Hundred-and-Twenty to także elokwentna i rozbrajająco szczera refleksja Hillela Halkina na temat jego własnej śmiertelności, śmierci tych, których znał i kochał, oraz pocieszenia, jakie czerpał i nie czerpał z żydowskiej tradycji.