Ocena:

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Hugo Wolf's Lieder and Extensions of Tonality
Język harmoniczny późnego XIX wieku jest tutaj badany jako rozwój powszechnej praktyki tonalnej, biorąc za model wybrane utwory Hugo Wolfa.
Romantyczni kompozytorzy końca XIX wieku stosowali rozszerzony język tonalny w różnych gatunkach, a szczególną cechą takiej ekspansji tonalnej było użycie dodatkowych elementów muzycznych. Twórczość Hugo Wolfa, obejmująca ponad 160 miniaturowych arcydzieł, wykazuje wszystkie niezbędne cechy i stanowi idealny temat do badania rozszerzeń tonalności.
Studium jest zorganizowane w taki sposób, aby skupić się na poszczególnych technikach ekspansji tonalnej, następnie zbadać podstawy tej techniki, a na koniec zilustrować wnioski konkretnymi utworami Wolfa. Z konieczności, związek Wolfa z Richardem Wagnerem i rewolucyjnym językiem muzycznym Wagnera stanowi część tego studium, podobnie jak podobieństwo muzyki Wolfa do jego współczesnych.