The First Stones: Penywyrlod, Gwernvale and the Black Mountains Neolithic Long Cairns of South-East Wales
The First Stones zbiera wyniki najnowszych badań nad neolitycznymi długimi kopcami leżącymi w cieniu Gór Czarnych w południowo-wschodniej Walii, koncentrując się na Penywyrlod i Gwernvale, dwóch najbardziej znanych grobowcach w grupie, wcześniej wykopanych w latach siedemdziesiątych XX wieku.
Istotne wyniki dotyczą zarówno nowych szczegółów lokalizacji, jak i ponownej oceny szerszego kontekstu. Wykopaliska na małą skalę, badania geofizyczne i ocena geologiczna w Penywyrlod - największym z walijskich długich kopców - dostarczyły dalszych informacji na temat charakterystycznej zewnętrznej i wewnętrznej architektury pomnika. To z kolei stworzyło okazję do ponownej oceny sekwencji poprzedzającej pomnik w Gwernvale, z ponownym zbadaniem zarówno mezolitycznych, jak i neolitycznych zajęć, w tym drewnianej konstrukcji i narzutu, zespołów litu i ceramiki oraz pozostałości zbóż. Ramy dla szerszej ponownej oceny daje nowe modelowanie chronologiczne zarówno samych zabytków, sugerujące sekwencję od Penywyrlod i Pipton do Ty Isaf i Gwernvale, prawdopodobnie obejmującą 38 do 36 lub 35 wieku pne, oraz wczesną aktywność neolityczną w południowej Walii i Marchii, prawdopodobnie rozpoczynającą się w 39 wieku pne. Szczegółowe badanie głównych zespołów szczątków ludzkich z grobowców w Górach Czarnych zawiera dowody na dietę, urazy i styl życia reprezentowanych populacji. Dokonano również przeglądu ostatnich analiz izotopowych szczątków ludzkich z grobowców, co sugeruje mobilność społeczną i migrację w lokalnych populacjach we wczesnym neolicie.
The First Stones wnosi znaczący wkład w badania nad budową grobowców, traktowaniem zmarłych, tworzeniem miejsc, związkiem zabytków z krajobrazem, tożsamościami lokalnymi i regionalnymi, powiązaniami i przynależnościami w południowej Wielkiej Brytanii i na sąsiednim kontynencie oraz neolityzacją w zachodniej Wielkiej Brytanii. Rozpatrywane w kontekście grobowców w ramach tradycji Cotswold-Severn jako całości, prowadzą do docenienia lokalnej i regionalnej odrębności architektury i praktyk pogrzebowych wykazywanych przez grobowce na tym obszarze południowo-wschodniej Walii, wyłaniające się jako część wlotu znaczącego obszaru śródlądowego we wczesnych wiekach neolitu.