Ocena:

Recenzje „Phantastes” George'a MacDonalda podkreślają zarówno jej literackie bogactwo, jak i pewne wyzwania dla współczesnych czytelników. Wielu chwali wpływową fabułę książki, poetycki język i głębię alegorii, podczas gdy inni zauważają trudności ze zrozumieniem stylu i symboliki bez dodatkowych komentarzy lub adnotacji.
Zalety:⬤ Niezwykłe opanowanie języka i literatury, dzięki czemu jest to wspaniała lektura.
⬤ Wciągająca baśń z głębokim wpływem na autorów takich jak Tolkien i Lewis.
⬤ Bogata w duchowe alegorie i prowokujące do myślenia tematy.
⬤ Wysoka czytelność, oferująca nowe spostrzeżenia przy wielokrotnym czytaniu.
⬤ Godna uwagi ze względu na swój pionierski wkład w gatunek fantasy.
⬤ Złożony język i styl mogą być trudne do zrozumienia dla współczesnych czytelników.
⬤ Niektóre części, zwłaszcza dodanie rozdziałów z innych baśni, mogą wydawać się nużące.
⬤ Wymaga znacznej wiedzy lub komentarza, aby w pełni docenić symbolikę.
⬤ Niektóre wydania mają słabą jakość druku lub mylące opisy.
(na podstawie 22 opinii czytelników)
"Byłem martwy i zadowolony" - mówi narrator w przedostatnim rozdziale Phantastes.
C.S. Lewis powiedział, że po przeczytaniu tej zadziwiającej XIX-wiecznej baśni "przekroczył wielką granicę", a wielu innych, zarówno wcześniej, jak i później, miało podobne odczucia.
W baśniach MacDonalda, zarówno tych dla dzieci, jak i (jak ta) tych dla dorosłych, "baśniowa kraina" wyraźnie reprezentuje świat duchowy lub nasz własny świat ujawniony w całej jego głębi i znaczeniu. Czasami niemal jawnie alegoryczna, innym razem bogato marzycielska (i rzeczywiście mająca bliski związek z symbolicznym światem snów), ta historia młodego mężczyzny, który znajduje się w długiej podróży przez krainę fantazji, jest bardziej prawdziwą historią duchowego poszukiwania, które jest rdzeniem jego życiowej pracy, poszukiwanie, które musi zakończyć się ostatecznym wyrzeczeniem się siebie. Chwała pracy MacDonalda polega na tym, że to poddanie się jest zarówno ciężko wywalczone (lub utracone), jak i falujące radością, gdy w końcu go doświadczamy.
Jak mówi narrator o niebiańskiej kobiecie w tej opowieści: "Wiedziała coś zbyt dobrego, by o tym mówić". "To samo można powiedzieć o samym autorze.