Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 8 głosach.
Pod koniec 1973 roku Deep Purple Mk2 przestał istnieć.
Ian Gillan został zastąpiony przez Davida Coverdale'a na wokalu, podczas gdy Roger Glover został zastąpiony przez Glenna Hughesa na basie i wokalu. Ritchie Blackmore, Jon Lord i Ian Paice mieli za zadanie poprowadzić Deep Purple w nowym kierunku, który ostatecznie zatrzymał się wraz ze składem Mk4 w 1976 roku.
Z Deep Purple In Rock (1970), Fireball (1971), Machine Head (1972) i Who Do We Think We Are (1973) na koncie Mk2, wielu fanów żyło nadzieją, że pewnego dnia zespół powróci do siebie - a prasa muzyczna od czasu do czasu podawała dziwne plotki, że tak się stanie! W końcu, w kwietniu 1984 roku, ogłoszono reunion Deep Purple Mk2. Fani spełnili swoje życzenie. A może jednak? Ponieważ krajobraz muzyki rockowej i popowej zmienił się od czasu sukcesu zespołu w latach siedemdziesiątych, a każdy z członków Deep Purple Mk2 do tego czasu pielęgnował bardzo różne kariery jako jednostki, ponowne spotkanie nigdy nie miało być prostym żeglowaniem! W tej książce Laura Shenton MA LLCM DipRSL analizuje zalety i wyzwania związane z powrotem Deep Purple Mk2 do siebie w latach osiemdziesiątych.
Książka zawiera krytyczną analizę drugiej serii albumów Mk2: Perfect Strangers (1984), The House Of Blue Light (1987) i The Battle Rages On... (1993).
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)