Paul Tillich

Opinie czytelników

Książka jest naukowym tomem na temat Paula Tillicha, będącym częścią serii poświęconej kluczowym postaciom współczesnej teologii. Przedstawia zarówno wyzwania, jak i głębię myśli Tillicha, zachęcając czytelników do zaangażowania się w złożone idee teologiczne, które mogą pogłębić ich zrozumienie chrześcijaństwa, pomimo trudności w czytaniu jego gęstego języka.

⬤ Oferuje głęboki wgląd we współczesną teologię i chrześcijańskie myślenie.
⬤ Zachęca czytelników do stawiania pytań i zgłębiania fundamentalnych kwestii wiary.
⬤ Przydatna dla studentów, seminarzystów i ministrów zainteresowanych rozwojem teologii.
⬤ Dobrze skonstruowana, z tekstami opatrzonymi przypisami, kontekstowymi wprowadzeniami i obszerną bibliografią.
⬤ Zawiera bogatą analizę znaczącego wkładu Tillicha w chrystologię i filozofię.

⬤ Gęsty i złożony język może być trudny dla czytelników nieprzyzwyczajonych do naukowych tekstów teologicznych.
⬤ Unikalna terminologia i metody filozoficzne Tillicha mogą stanowić wyzwanie zarówno dla seminarzystów, jak i zwykłych czytelników.
⬤ Niektórzy mogą uznać jego idee za kontrowersyjne lub trudne do pogodzenia z tradycyjnymi wierzeniami chrześcijańskimi.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Zawartość książki:

Paul Tillich, zmuszony do wygnania przez nazistów w 1933 roku, osiedlił się w Stanach Zjednoczonych. Jego liczne prace teologiczne, a zwłaszcza trzytomowa Teologia systematyczna, wywarły głęboki wpływ na współczesną myśl religijną. Niniejszy tom koncentruje się na kluczowych tekstach i ideach w myśli Tillicha. Prezentuje on to, co najważniejsze w myśli Paula Tillicha dla studentów i ogółu czytelników. Esej wprowadzający Taylora i notatki na temat wybranych tekstów osadzają Tillicha w jego kontekście historycznym, nakreślają rozwój jego myśli i wskazują na znaczenie jego teologii w rozwoju teologii chrześcijańskiej jako całości. Istotne fragmenty prac Tillicha ilustrują kluczowe tematy:

Walka o nową teonomię.

Teologia protestancka wobec kryzysu socjalistycznego.

W świętej pustce: byt i Bóg.

Pośród struktur zniszczenia: Chrystus jako nowy byt.

Wśród dwuznaczności życia: Duch i kościoły.

Na koniec: rewizja i nadzieja.