Past Bodies: Body-Centered Research in Archaeology
Archeologia często ma trudności z wyobrażeniem sobie prawdziwych ludzi stojących za światem badanych przez nią obiektów materialnych. Nawet w przypadku szczątków szkieletowych archeolodzy rutynowo redukują je do długich list postaci i atrybutów.
Taka fragmentacja przeszłych podmiotów i ich ciał, jeśli jest analitycznie konieczna, jest mało satysfakcjonująca. Podczas gdy kultura materialna jest głównym archeologicznym pośrednikiem dla prawdziwych ludzi w przeszłości, nieobecność ciał z przeszłości jest chroniczna w pismach archeologicznych. Jednocześnie te przeszłe ciała w archeologii są wszechobecne.
Sprawy cielesne są namacalne w zapisie archeologicznym w sposób, w jaki większość innych teoretycznych centralnych punktów nigdy nie wydaje się być. Starożytne ciała otaczają nas w przedstawieniach, w pochówkach, w pozostałościach po przygotowywaniu jedzenia, gotowaniu i konsumpcji, w rękach trzymających narzędzia, we wspólnych wysiłkach wielu indywidualnych ciał, które budowały architekturę i pomniki.
Niniejszy zbiór artykułów jest reakcją na dziesięciolecia niewidzialności ciała. Podnosi ciało jako centralny temat w badaniach nad przeszłymi społeczeństwami, badając jego wygląd w wielu różnych kontekstach regionalnych i na rozległych przestrzeniach czasu archeologicznego. Publikacje zawarte w tym tomie obejmują okres od głębokiego epi-paleolitu na Bliskim Wschodzie, przez europejski neolit i epokę brązu, klasyczną Grecję i późnośredniowieczną Anglię, po prekolumbijską Amerykę Środkową, postkontaktową Amerykę Północną i najnowsze konflikty na Bałkanach.
We wszystkich tych studiach przypadku materialność ciała znajduje się w centrum uwagi. Podkreślono możliwości przyszłych badań: stawiając ciało na czele tych badań archeologicznych, podjęto próbę sprowokowania wyobraźni i wytyczenia nowych terytoriów.
