Pancerniki klasy Iowa: Projekt i historia operacyjna

Opinie czytelników

Książka o pancernikach klasy Iowa otrzymała mieszane recenzje, podkreślające jej bogate ilustracje, ale brak dogłębnej treści technicznej. Chociaż służy jako źródło wprowadzające dla nowicjuszy, doświadczeni entuzjaści i profesjonaliści mogą uznać ją za niewystarczającą w porównaniu z innymi szczegółowymi pracami na ten temat.

Książka jest bogato ilustrowana szeroką gamą zdjęć, diagramów i renderingów komputerowych. Wielu czytelników docenia aspekt wizualny do celów wizualizacji, szczególnie dla osób zaznajomionych ze statkami. Służy jako przewodnik wprowadzający, idealny dla nowicjuszy bez wcześniejszej wiedzy.

Książka jest krytykowana za nadmierne skupienie się na wizualizacjach kosztem szczegółowych informacji technicznych, przez co bardziej przypomina książkę do kawy. Wielu recenzentów uznało treść za płytką i pozbawioną niezbędnych spostrzeżeń, porównując ją niekorzystnie do bardziej szczegółowych prac autorów takich jak Sumrall i Dunn. Dodatkowe skargi obejmują słabą edycję, błędnie zidentyfikowane zdjęcia i frustrujące problemy z układem, które ograniczają użyteczność.

(na podstawie 11 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Battleships of the Iowa Class: A Design and Operational History

Zawartość książki:

Cztery pancerniki klasy Iowa, będące ukoronowaniem amerykańskiej konstrukcji pancerników, miały wyjątkowo długą karierę i każdy z nich na swój sposób odcisnął wyraźne piętno nie tylko na Marynarce Wojennej Stanów Zjednoczonych, ale także na całej historii marynarki wojennej.

Zbudowane jako najlepsze amerykańskie pancerniki i zaprojektowane do walki z głównymi jednostkami floty japońskiej i niemieckiej, okręty zostały oddane do użytku w końcowej fazie II wojny światowej, rozpoczynając pół wieku służby, podczas której poszczególne jednostki brały udział w wojnie koreańskiej, wojnie w Wietnamie, libańskiej wojnie domowej i wreszcie w wojnie w Zatoce Perskiej. Jako takie, okręty te są symbolem prymatu amerykańskiej potęgi morskiej podczas zimnej wojny, a zachowanie wszystkich czterech członków tej potężnej klasy jako muzeów jest świadectwem nie tylko ich trwałej fascynacji dla kolejnych pokoleń Amerykanów, ale także ogromnych zasobów technicznych, finansowych, wojskowych i politycznych, którymi Stany Zjednoczone dysponowały w drugiej połowie XX wieku.