Ocena:
Książka stanowi żywy i osobisty obraz doświadczeń amerykańskiego żołnierza piechoty morskiej w Wietnamie, skupiając się na emocjonalnych i psychologicznych skutkach wojny, życiu codziennym i interakcjach kulturowych z Wietnamczykami. Wielu czytelników uznało ją za szczerą i wnikliwą relację, różniącą się od typowych pamiętników wojennych poprzez zagłębienie się w ludzki aspekt walki i jej następstw.
Zalety:⬤ Szczera i osobista narracja, która oddaje emocjonalne i psychologiczne żniwo wojny w Wietnamie.
⬤ Unikalna perspektywa dzięki skupieniu się na codziennym życiu i interakcjach kulturowych, a nie wyłącznie na walce.
⬤ Dobrze napisana i przystępna, dzięki czemu jest to pouczająca lektura zarówno dla weteranów, jak i osób niezaznajomionych z doświadczeniami z Wietnamu.
⬤ Zapewnia wgląd w PTSD i terapeutyczny powrót do zdrowia, dzięki czemu jest zrozumiały dla innych z podobnymi doświadczeniami.
⬤ Niektórzy czytelnicy zauważyli, że tempo może być czasami powolne, co może nie spodobać się każdemu.
⬤ Kilka recenzji wspomina, że nie obejmuje ona tak intensywnych doświadczeń bojowych, jak inne pamiętniki wojenne, co może sprawić, że niektórzy czytelnicy będą chcieli więcej akcji.
(na podstawie 29 opinii czytelników)
Open Wound: My Physical, Psychological and Philosophical Journey through the War in Vietnam
Nigdy nie chciałem być żołnierzem i sprzeciwiałem się zaangażowaniu USA w Wietnamie, ale w 1968 roku Wujek Sam złapał mnie na pobór. Chociaż zdobyłem medal za odwagę, moje wspomnienia nie są dziełem niedoszłego bohatera.
Wiele książek gloryfikuje i romantyzuje żołnierstwo i walkę, ale moja nie należy do ich grona. Zmagałem się z fizycznymi i psychicznymi trudami piechoty. Moje anegdoty o codziennej harówce życia na świeżym powietrzu w trudnym środowisku, często pomijane w książkach o wojnie, są fascynujące i często humorystyczne.
Mroczna i bolesna strona mojej podróży obejmuje zabicie nastoletniego chłopca, a później obserwowanie śmierci niemowlęcia. Ponadto nieuprzejme i okrutne traktowanie wietnamskich cywilów przez niektórych moich kolegów żołnierzy i kapitana naszej kompanii stawia dylematy etyczne i rodzi niepokojące pytania.
Ogólnie rzecz biorąc, moje historie wzbudzają emocje, prowokują do myślenia, a czasem podważają założenia. W moich wspomnieniach rozsiane są fragmenty listów, które wysyłałem do rodziny podczas mojej służby.
